Το απόλυτο ξεπούλημα…

«Καθώς το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο είναι πλέον… ιστορία, επιβάλλεται να χαραχθούν στη συλλογική μνήμη τα ονόματα όσων το ψήφισαν.

Πάνω απ’ όλα, όμως, επιβάλλεται να χαραχθεί στην μνήμη μας τι ακριβώς (και ποιοι «κύριοι», οι οποίοι πολύ σύντομα θα εμφανιστούν πάλι μπροστά μας ζητώντας την ψήφο μας) θα ψηφίσουν σήμερα Πέμπτη 30 Ιουνίου τον εφαρμοστικό του μεσοπρόθεσμου νόμο. Ο εφαρμοστικός αυτός νόμος περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια το πρακτικό αποτέλεσμα του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και ονομάζεται: «Σχέδιο Νόμου: Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015».

Ο εν λόγω νόμος μπαίνει από τις πρώτες γραμμές στο ψητό, με το οποίο επιβάλλεται να ασχοληθούμε συστηματικά, καθώς το ψητό είναι αυτό που περιγράφει το ξεπούλημα της χώρας, το οποίο ψήφισαν οι εθνοπατέρες… Έχουμε και λέμε:

«ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’

Ταμείο Αξιοποίησης

Ιδιωτικής Περιούσιας του Δημοσίου

Άρθρο 1

Σύσταση – Σκοπός

Επωνυμία – Έδρα – Διάρκεια

1. Συνιστάται ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιούσιας του Δημοσίου Α.Ε.” (Ταμείο). Το Ταμείο έχει αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και περιουσιακών στοιχείων των δημοσίων επιχειρήσεων των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε ΝΠΔΔ. Τα περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται στο Ταμείο, σύμφωνα με τις επόμενες διατάξεις.

2. Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας, σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παράγραφο 17 του επόμενου άρθρου».

Στο δεύτερο κιόλας άρθρο του νόμου ξεκαθαρίζεται ρητά και κατηγορηματικά ότι τα έσοδα του Ταμείου πάνε αποκλειστικά και κατευθείαν στους πιστωτές. Όλα τα υπόλοιπα που ακούστηκαν περί της χρησιμοποίησης των εσόδων του ταμείου για την επαναγορά του χρέους είναι απλώς ψέματα.

Στην παράγραφο 6 του άρθρου 1 του νόμου ορίζεται ότι «η διάρκεια του Ταμείου είναι έξι (6) έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η διάρκεια αυτή μπορεί να παρατείνεται, εφόσον ο σκοπός του Ταμείου δεν έχει εκπληρωθεί».

Με άλλα λόγια, το ότι ο σκοπός του ταμείου δεν πρόκειται να εκπληρωθεί τα επόμενα 6 χρόνια συνεπάγεται ότι ο χαλκάς μάς φορέθηκε εφ’ όρου ζωής…

Στην παράγραφο 4 του άρθρου 2 περιγράφεται η… πραμάτεια: «Στο Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα:

α. Κατά πλήρη κυριότητα, κινητές αξίες εταιρειών από αυτές που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995 (Α΄ 247).

β. Περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης υποδομών, που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.

γ. Κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, ακίνητα που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995».

Τα παραπάνω, πολύ απλά σημαίνουν ότι:

● Στο ξεπούλημα συμπεριλαμβάνονται τα πάντα, ακόμη και η περιουσία των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

● Ξεπουλιούνται ακόμη και τα αποθέματα σε ρευστό των Δημοσίων Επιχειρήσεων.

● Ξεπουλιούνται τα δικαιώματα στον ορυκτό πλούτο της χώρας.

Στην παράγραφο 5 του άρθρου 2 ξεκαθαρίζεται ότι: «Οι κινητές αξίες, τα περιουσιακής φύσεως δικαιώματα και τα ακίνητα που αναφέρονται στις περιπτώσεις α), β) και γ) της προηγουμένης παραγράφου μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο Ταμείο, με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (Δ.Ε.Α.Α.) που προβλέπεται στο άρθρο 3 του ν. 3049/2002 (Α’ 212).

Με απόφαση της ίδιας Επιτροπής μπορεί να μεταβιβάζονται και να περιέρχονται στο Ταμείο χωρίς αντάλλαγμα, για τους σκοπούς της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου, και άλλα περιουσιακά στοιχεία που υπάγονται σε μία από τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων των περιπτώσεων της προηγουμένης παραγράφου.

Τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται στο Ταμείο, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και το Δημόσιο απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών από τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Για την εφαρμογή των προηγουμένων εδαφίων και προκειμένου για τη μεταβίβαση στο Ταμείο της κυριότητας, νομής και κατοχής ακινήτων, στη Δ.Ε.Α.Α. συμμετέχει αντί του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ο Υπουργός στη διαχειριστική αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται το ακίνητο που μεταβιβάζεται και περιέρχεται στο Ταμείο».

Η παραπάνω παράγραφος σημαίνει ότι το δημόσιο δεν έχει δικαίωμα στα έσοδα κάθε οργανισμού που οδεύει προς ξεπούλημα και βρίσκεται στο χαρτοφυλάκιο του Ταμείου. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα που πληρώνουμε για παράδειγμα σε ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, όταν (και αν) παίζουμε στον ΟΠΑΠ, πηγαίνουν κατευθείαν στους πιστωτές πριν καν αυτοί οι οργανισμοί πουληθούν.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα πολύ μικρό τμήμα της περιγραφής της διαδικασίας του ξεπουλήματος της χώρας. Για λεπτομέρειες απευθυνθείτε σε αυτούς που το ψήφισαν, όπου (και αν) τους συναντήσετε. Θα το έχουν διαβάσει ολόκληρο, φαντάζομαι…»

(Από το «Ποντίκι«)