Την περασμένη Τρίτη 21-06-2011, προς ξημερώματα Τετάρτης, παρά το προχωρημένο της ώρας, πλήθος αγανακτισμένων εξακολουθούσε να διαδηλώνει στο Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή. Όταν τελείωσε η ψηφοφορία ( ψήφος εμπιστοσύνης) και ξεκίνησε η αποχώρηση των βουλευτών...
από το κοινοβούλιο, ο κύριος όγκος των αγανακτισμένων, 1500 άτομα περίπου, κινήθηκαν προς την Βασιλίσσης Σοφίας μπροστά από το κουβούκλιο επί της λεωφόρου Αμαλίας.
Η πρόθεση των αγανακτισμένων ήταν να αποδοκιμάσουν έντονα την απόφαση των απερχόμενων βουλευτών. Με μοναδικό τους «όπλο» τη φωνή τους, προσπάθησαν να πλησιάσουν όσο τους “επιτρεπόταν” από τις παραταγμένες διμοιρίες των ΜΑΤ στο σημείο αποχώρησης και να πουν ένα βροντερό ΟΧΙ σε όλα όσα μόλις είχαν αποφασιστεί για αυτούς χωρίς αυτούς, για μια ακόμη φορά! Μόλις η αυτοκινητοπομπή απομακρύνθηκε, άρχισαν λεκτικές αψιμαχίες μεταξύ μερίδας πολιτών και ένστολων αστυνομικών, που φάνηκαν αρκετές για να δοθεί η εντολή για ρίψη δακρυγόνων.
Τόσο ο αριθμός των δακρυγόνων, όσο και το ασήμαντο της αφορμής, προανήγγειλαν αυτά που θα ακολουθούσαν λίγα λεπτά αργότερα! Τα πρώτα δακρυγόνα έπεσαν λίγο πριν από τις 2:00, διαλύοντας προσωρινά τους συγκεντρωμένους. Πολύ γρήγορα οι περισσότεροι επέστρεψαν στην πλατεία και στην λεωφόρο Αμαλίας. Φαίνονταν αποφασισμένοι και ανυποχώρητοι. Κάποιες γυναίκες έβγαλαν από τις τσέπες τους μάσκες ‘χειρουργείου” και τις κρατούσαν στο πρόσωπό τους προσπαθώντας να προστατευτούν από τις συνέπειες των χημικών. Κίνηση που μαρτυρούσε πέρα από την απειρία τους σε παρόμοιες περιστάσεις την αποφασιστικότητα τους να είναι πρωταγωνιστές και όχι θεατές των όσων διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες στην χώρα μας. Χωρίς καμιά πρόκληση, και χωρίς την παραμικρή αφορμή, άνδρες της ομάδας Δέλτα προσέγγισαν με μηχανές τους διαδηλωτές από την πλευρά του Εθνικού κήπου σταματώντας στο ύψος του τραμ. Ταυτόχρονα, διμοιρίες των ΜΑΤ εμφανίστηκαν από την Φιλελλήνων με κατεύθυνση την πλατεία, ενώ άλλες ανέβηκαν μέχρι την είσοδο του Μεγάλη Βρετάνια κυκλώνοντας ομάδα πολιτών που ήταν εκεί, απαγορεύοντας τους να κινηθούν προς την Αμαλίας. Η πρόθεση των αστυνομικών δυνάμεων ήταν προφανής.
Ήθελαν να διαλύσουν τους αγανακτισμένους.Από τα ηχεία της πλατείας ακουγόταν συνεχώς «Περιφρουρήστε την πλατεία Συντάγματος! Μείνετε γύρω από την πλατεία!» Η φωνή από τα ηχεία καλούσε με αγωνία τους πολίτες που έβλεπαν παντού γύρω τους, ένστολους με αντιασφυξιογόνες μάσκες να τους ωθούν μακρυά από την πλατεία και την Αμαλίας.Τότε μια ομάδα περίπου 20 νέων παιδιών αργά αλλά αποφασιστικά, κάθησε πάνω στο οδόστρωμα της Αμαλίας ακριβώς απέναντι από την ομάδα Δέλτα. Την ίδια στιγμή οι δυο διμοιρίες που είχαν κυκλώσει διαδηλωτές έξω από το Μεγάλη Βρετάνια, βρέθηκαν οι ίδιες κυκλωμένες από πολίτες. Και ενώ η κατάσταση φαινόταν έκρυθμη και η σύγκρουση αναπόφευκτη... μια κρητική λύρα άρχισε να παίζει ένα ριζίτικο σκοπό ζωντανά ! κρατώντας ζωντανό και το όνειρο όλων αυτών που βρίσκονται καθημερινά στο Σύνταγμα για ένα καλύτερο αύριο! Γρήγορα ο λυράρης άρχισε να τραγουδά "Πότε θα κάνει ξαστεριά ...." δημιουργώντας
ακόμη μεγαλύτερη αμηχανία στους ένστολους που κοιτάζονταν μεταξύ τους περιμένοντας εναγωνίως μια εντολή να τους βγάλει από την δύσκολη θέση ! Οι ένστολοι έκαναν μικρά βήματα οπισθοχώρησης ενώ οι αγανακτισμένοι άρχισαν να στήνουν έναν τρελό χορό γύρω τους τραγουδώντας μαζί με τον λυράρη! Σε όλες τις γωνιές της πλατείας αλλά και κει μπροστά από τα κιγκλιδώματα του Άγνωστου Στρατιώτη, στήθηκε ένα αυτοσχέδιο πανηγύρι ! Οι μηχανές αποχώρησαν... το ίδιο και οι διμοιρίες των ΜΑΤ. Η εντολή είχε δοθεί...όπως και το μήνυμα ! « Όσα δακρυγόνα και αν ρίξετε, εμείς θα πυροβολούμε με τραγούδια !» Λίγο πριν από τις 3:00 όλα είχαν τελειώσει ! ή μήπως μόλις ξεκινούσαν;
από το κοινοβούλιο, ο κύριος όγκος των αγανακτισμένων, 1500 άτομα περίπου, κινήθηκαν προς την Βασιλίσσης Σοφίας μπροστά από το κουβούκλιο επί της λεωφόρου Αμαλίας.
Η πρόθεση των αγανακτισμένων ήταν να αποδοκιμάσουν έντονα την απόφαση των απερχόμενων βουλευτών. Με μοναδικό τους «όπλο» τη φωνή τους, προσπάθησαν να πλησιάσουν όσο τους “επιτρεπόταν” από τις παραταγμένες διμοιρίες των ΜΑΤ στο σημείο αποχώρησης και να πουν ένα βροντερό ΟΧΙ σε όλα όσα μόλις είχαν αποφασιστεί για αυτούς χωρίς αυτούς, για μια ακόμη φορά! Μόλις η αυτοκινητοπομπή απομακρύνθηκε, άρχισαν λεκτικές αψιμαχίες μεταξύ μερίδας πολιτών και ένστολων αστυνομικών, που φάνηκαν αρκετές για να δοθεί η εντολή για ρίψη δακρυγόνων.
Τόσο ο αριθμός των δακρυγόνων, όσο και το ασήμαντο της αφορμής, προανήγγειλαν αυτά που θα ακολουθούσαν λίγα λεπτά αργότερα! Τα πρώτα δακρυγόνα έπεσαν λίγο πριν από τις 2:00, διαλύοντας προσωρινά τους συγκεντρωμένους. Πολύ γρήγορα οι περισσότεροι επέστρεψαν στην πλατεία και στην λεωφόρο Αμαλίας. Φαίνονταν αποφασισμένοι και ανυποχώρητοι. Κάποιες γυναίκες έβγαλαν από τις τσέπες τους μάσκες ‘χειρουργείου” και τις κρατούσαν στο πρόσωπό τους προσπαθώντας να προστατευτούν από τις συνέπειες των χημικών. Κίνηση που μαρτυρούσε πέρα από την απειρία τους σε παρόμοιες περιστάσεις την αποφασιστικότητα τους να είναι πρωταγωνιστές και όχι θεατές των όσων διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες στην χώρα μας. Χωρίς καμιά πρόκληση, και χωρίς την παραμικρή αφορμή, άνδρες της ομάδας Δέλτα προσέγγισαν με μηχανές τους διαδηλωτές από την πλευρά του Εθνικού κήπου σταματώντας στο ύψος του τραμ. Ταυτόχρονα, διμοιρίες των ΜΑΤ εμφανίστηκαν από την Φιλελλήνων με κατεύθυνση την πλατεία, ενώ άλλες ανέβηκαν μέχρι την είσοδο του Μεγάλη Βρετάνια κυκλώνοντας ομάδα πολιτών που ήταν εκεί, απαγορεύοντας τους να κινηθούν προς την Αμαλίας. Η πρόθεση των αστυνομικών δυνάμεων ήταν προφανής.
Ήθελαν να διαλύσουν τους αγανακτισμένους.Από τα ηχεία της πλατείας ακουγόταν συνεχώς «Περιφρουρήστε την πλατεία Συντάγματος! Μείνετε γύρω από την πλατεία!» Η φωνή από τα ηχεία καλούσε με αγωνία τους πολίτες που έβλεπαν παντού γύρω τους, ένστολους με αντιασφυξιογόνες μάσκες να τους ωθούν μακρυά από την πλατεία και την Αμαλίας.Τότε μια ομάδα περίπου 20 νέων παιδιών αργά αλλά αποφασιστικά, κάθησε πάνω στο οδόστρωμα της Αμαλίας ακριβώς απέναντι από την ομάδα Δέλτα. Την ίδια στιγμή οι δυο διμοιρίες που είχαν κυκλώσει διαδηλωτές έξω από το Μεγάλη Βρετάνια, βρέθηκαν οι ίδιες κυκλωμένες από πολίτες. Και ενώ η κατάσταση φαινόταν έκρυθμη και η σύγκρουση αναπόφευκτη... μια κρητική λύρα άρχισε να παίζει ένα ριζίτικο σκοπό ζωντανά ! κρατώντας ζωντανό και το όνειρο όλων αυτών που βρίσκονται καθημερινά στο Σύνταγμα για ένα καλύτερο αύριο! Γρήγορα ο λυράρης άρχισε να τραγουδά "Πότε θα κάνει ξαστεριά ...." δημιουργώντας
ακόμη μεγαλύτερη αμηχανία στους ένστολους που κοιτάζονταν μεταξύ τους περιμένοντας εναγωνίως μια εντολή να τους βγάλει από την δύσκολη θέση ! Οι ένστολοι έκαναν μικρά βήματα οπισθοχώρησης ενώ οι αγανακτισμένοι άρχισαν να στήνουν έναν τρελό χορό γύρω τους τραγουδώντας μαζί με τον λυράρη! Σε όλες τις γωνιές της πλατείας αλλά και κει μπροστά από τα κιγκλιδώματα του Άγνωστου Στρατιώτη, στήθηκε ένα αυτοσχέδιο πανηγύρι ! Οι μηχανές αποχώρησαν... το ίδιο και οι διμοιρίες των ΜΑΤ. Η εντολή είχε δοθεί...όπως και το μήνυμα ! « Όσα δακρυγόνα και αν ρίξετε, εμείς θα πυροβολούμε με τραγούδια !» Λίγο πριν από τις 3:00 όλα είχαν τελειώσει ! ή μήπως μόλις ξεκινούσαν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου