Ο Ότο Λέβικ, ένας απ τους πολλούς και γενναίους Νορβηγούς που με τη βάρκα του βρέθηκε κοντά στο νησί Ουτόγια την ώρα του μακελειού, την Παρασκευή, βρέθηκε μπροστά στο φοβερό δίλημμα «ποιον να σώσω, ποιον ν' αφήσω», δεχόμενος την ίδια ώρα τα πυρά του δράστη των συνολικά 86 ανθρωποκτονιών, στην περιοχή της κατασκήνωσης της νεολαίας των Εργατικών. Τελικά, ο Λέβικ μπόρεσε να διασώσει μέσα απ τα νερά και τα πυρά σχεδόν 50 νεολαίους.
Ο Λέβικ, όπως κι άλλοι διασώστες έκαναν, έριξε στα νερά της λίμνης Τίρι-φιόρντ πολλά σωσίβια, σωτήρια για όσους νέους μπορούσαν να τα πλησιάσουν και με αυτά να απομακρυνθούν απ το πεδίο πυρών του ακροδεξιού Αντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ.
Στην κοντινή παραλία άλλοι πολίτες, με ρουχισμό και ιματισμό, προσπάθησαν να ζεστάνουν τους νέους, που κατέφθαναν εκεί, ύστερα από πολύωρη παραμονή στο παγωμένο νερό.
Αποτελεί θέμα έρευνας κάτω από ποιες συνθήκες στο νησί Ουτόγια, ενώ έπρεπε, εντούτοις την ώρα του μακελειού δεν έκανε βάρδια ένας οπλισμένος αστυνομικός. Αποτελεί, βέβαια, τραγική ειρωνεία ότι, ο δράστης των δεκάδων ανθρωποκτονιών ήταν οπλισμένος και φορούσε τη στολή του αστυνομικού...
Σύμφωνα με συγκλίνουσες μαρτυρίες διασωστών, ο τρόμος των νέων στο νησί Ουτόγια την ώρα του μακελειού έγινε τέτοιου βαθμού, ώστε τους κατέλαβε, τελικά, υστερία... Φώναζαν δυνατά -τρέμοντας και όντας πολύ τρομαγμένοι- σαν αντίκριζαν τους διασώστες τους. Όταν όμως ηρεμούσαν τελικά, τότε πολλά παιδιά ρωτούσαν τους διασώστες τους : "μπορώ να πάρω μια σφιχτή αγκαλιά;"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου