Θρίαμβος του Μπερλουσκόνι

Της Μαριλιας Παπαθανασιου
Kαι το όνομα αυτού, Αντζελίνο Αλφάνο. Ο άγνωστος, εκτός Ιταλίας, μόλις 40 ετών υπουργός Δικαιοσύνης, χρίστηκε από τον Ιταλό πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι ως πολιτικός διάδοχός του. Σε γεύμα με ξένους ανταποκριτές, την περασμένη Τρίτη, ο Μπερλουσκόνι μίλησε για ένα λαμπρό νέο, «τον οποίο όλοι γνωρίζετε»,
υπονοώντας το νεαρό υπουργό Δικαιοσύνης. Την ίδια στιγμή, έπειτα από θυελλώδεις συζητήσεις αρκετών ημερών, στην ιταλική Βουλή συνεχιζόταν η ψηφοφορία για την μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη. Η ψηφοφορία έληξε θετικά για τον Μπερλουσκόνι. Με 314 ψήφους υπέρ και 296 κατά, το επίμαχο νομοσχέδιο για την επίσπευση των δικαστικών διαδικασιών και του χρόνου παραγραφής ορισμένων αδικημάτων, πέρασε από τη Βουλή.
Ο Μπερλουσκόνι είναι ικανοποιημένος για έναν ακόμη θρίαμβο έναντι των λειτουργών της Δικαιοσύνης. Στο γεύμα με τους ξένους ανταποκριτές ανέφερε ότι «στην Ιταλία, είχαμε άλλοτε τις Ερυθρές Ταξιαρχίες που χρησιμοποιούσαν τα μυδράλια, σήμερα όμως έχουμε ορισμένους δικαστές που είναι χειρότεροι, γιατί χρησιμοποιούν τη δικαστική εξουσία και είναι ακόμη πιο επικίνδυνοι για τη δημοκρατία».
Επιφυλάξεις ΝαπολιτάνοΜε την υπερψήφιση του νομοσχεδίου στη Βουλή –το οποίο ωστόσο, για να τεθεί σε ισχύ, χρειάζεται και την ψήφιση της Γερουσίας και την επικύρωση του προέδρου της Δημοκρατίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, ο οποίος εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις–, ο Μπερλουσκόνι ήθελε να δώσει ένα μάθημα στους δικαστές του Μιλάνου. Αυτοί είναι που τον παρέπεμψαν στη Δικαιοσύνη για υποθέσεις διαφθοράς –όπως η υπόθεση Μιλς, που εκδικαζόταν την περασμένη Δευτέρα, και στην οποία ο Καβαλιέρε κατηγορείται για χρηματισμό με ποσό 450.000 ευρώ, του Βρετανού δικηγόρου Ντέιβιντ Μιλς. Αν το επίμαχο νομοσχέδιο τεθεί σε ισχύ, η συγκεκριμένη υπόθεση που κανονικά παραγράφεται το 2012, θα παραγραφεί το καλοκαίρι. Είναι εξάλλου οι ίδιοι δικαστές που τον παρέπεμψαν σε δίκη για το σκάνδαλο «Ρουμπιγκέιτ», το οποίο τού κόστισε πολύ σε δημοτικότητα. Τη σύγκρουσή του με τους δικαστές, ο Μπερλουσκόνι την αντιλαμβάνεται ως σύγκρουση από την οποία, μόνο μία πλευρά θα βγει αλώβητη. Και η πλευρά αυτή θεωρεί ότι θα είναι η δική του. Είναι ζήτημα γοήτρου να ολοκληρώσει τη θητεία του με ένα σοβαρό πλήγμα κατά των δικαστών.
Και στη μάχη του εναντίον των δικαστών, ο Μπερλουσκόνι έχει έναν εξαιρετικό σύμμαχο. Τον Αντζελίνο Αλφάνο. Υπουργός Δικαιοσύνης από το 2008, ο Αλφάνο συνέδεσε το όνομα του με το «νόμο Αλφάνο» που ψηφίστηκε τον Ιούλιο του 2008. Ο νόμος, προέβλεπε την αναστολή κάθε δίκης για τους κατέχοντες τα τέσσερα υψηλότερα θεσμικά αξιώματα στη χώρα (πρόεδρο της Δημοκρατίας, πρωθυπουργό, πρόεδρο της Βουλής και πρόεδρο της Γερουσίας), για όσο διάστημα διαρκεί η θητεία τους. Το 2009, ο νόμος εκρίθη αντισυνταγματικός όμως ο Μπερλουσκόνι είχε πάρει μια μεγάλη ανάσα στα προβλήματά του με τη Δικαιοσύνη.
Αναμενόμενο συνεπώς να χρίζει τον Αλφάνο διάδοχό του. Στο κυβερνών κόμμα όμως, τον λαό της Ελευθερίας (PdL), οι περισσότεροι δεν πιστεύουν ότι ο Καβαλιέρε θα παραδώσει τα ηνία. Ο Αλφάνο, πέραν των φημολογούμενων διασυνδέσεών του με τη μαφία, σύμφωνα και με τη μαρτυρία ενός μεταμεληθεντος μαφιόζου, έχει ένα ακόμη μειονέκτημα. Είναι Σικελός. Και είναι μάλλον απίθανο, ο κυβερνητικός εταίρος του Μπερλουσκόνι, ο Ουμπέρτο Μπόσι της Λέγκας του Βορρά, που τάσσεται υπέρ της ομοσπονδοποίησης της Ιταλίας ώστε ο πλούσιος ιταλικός Βορράς να μη συντηρεί τον «τεμπέλη» Νότο της Ιταλίας, να συμμαχήσει ξανά με το κόμμα του Μπερλουσκόνι, με πρωθυπουργό έναν πολιτικό από το Παλέρμο...