Η συγκίνηση για τον χαμό του Θόδωρου Αγγελόπουλου είναι παγκόσμια, καθώς ο σπουδαίος δημιουργός θα λείψει σε πολλούς και κυρίως στους ανθρώπους του κινηματογράφου.Οι σκοτεινές αίθουσες του Φεστιβάλ μπορεί να μην περιμένουν πια άλλη πρεμιέρα ταινίας του Αγγελόπουλου, ο οργανισμός ωστόσο θα θυμάται πάντα τον δημιουργό και θα απονέμει κάθε χρόνο στη μνήμη του τιμητικό βραβείο που θέσπισε από χθες το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού και το Φεστιβάλ.
Σκαμπανεβάσματα
Η εμβληματική φιγούρα τού ελληνικού σινεμά δεν υπάρχει πια. Ο διάσημος σκηνοθέτης κηδεύεται, στις 4 μ.μ., από το Α΄ νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, και το ύστατο χαίρε σε εκείνον σκορπά συγκίνηση παντού, τόσο σε αυτούς που είχαν την ευκαιρία να συγχρωτιστούν μαζί του όσο και σε εκείνους που δεν τον γνώρισαν. Στην πρώτη κατηγορία ανήκει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (ΦΚΘ). Και μπορεί η σχέση τού Τεό με τον θεσμό να ήταν άλλοτε γλυκιά και άλλοτε πικρή, ωστόσο οι άνθρωποι του φεστιβάλ έχουν να θυμούνται πολλές καλές στιγμές, αφού μάλιστα εκείνος πέρασε από εκεί έχοντας τον επιτελικό ρόλο του προέδρου. Ένα «χρονολόγιο» που έγινε με τη συμβολή και την καθοδήγηση του κριτικού κινηματογράφου Αλέξη Δερμεντζόγλου φωτίζει μερικούς από τους πιο σημαντικούς σταθμούς τού δημιουργού στη διοργάνωση, που «τον ανάδειξε, τον επισημοποίησε, τον έστειλε στα ουράνια, αλλά είχε μαζί του και μια σχέση με σκαμπανεβάσματα».
1970 . Πρώτη εμφάνιση του σκηνοθέτη στη διοργάνωση με την ταινία μεγάλου μήκους «Η αναπαράσταση», που δεν ενθουσιάζει απλώς, αλλά δημιουργεί υστερία. Οι φοιτητές τον σηκώνουν στην πλάτη τους και ο ελληνικός και ξένος Τύπος μιλάει για ανακάλυψη.
1972 . Οι «Μέρες του ’36» αποσπούν το βραβείο σκηνοθεσίας. Πρόκειται για μια τοιχογραφία εποχής βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που όμως παραπέμπει στη δικτατορία. Η χούντα όχι μόνο δεν καταλαβαίνει τίποτε αλλά προβάλλει το φιλμ και σε διάφορους στρατώνες λέγοντας: «Ιδού το αδιέξοδο του κοινοβουλευτισμού»!
1975 . Προβάλλεται ο «Θίασος» και κερδίζει πάρα πολλά βραβεία, όμως δεν αποτελεί την επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στο Φεστιβάλ των Κανών. Ο Αγγελόπουλος κατορθώνει να στείλει το φιλμ στις Κάνες μέσα από άλλη οδό και κερδίζει το Μεγάλο Βραβείο των Κριτικών μαζί με τον Χέρτζοκ.
1980 . Η ταινία «Ο Μεγαλέξανδρος» παρουσιάζεται στο ΦΚΘ είκοσι μέρες μετά τον θρίαμβό της στη Βενετία όπου κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι. Πρόεδρος της κριτικής επιτροπής στη Θεσσαλονίκη είναι ο Αλέκος Σακελάριος. Το φιλμ κερδίζει κάποιες διακρίσεις, αλλά χάνει τις σημαντικότερες, μεταξύ αυτών και το βραβείο σκηνοθεσίας. Ο δημιουργός αισθάνεται πικραμένος και αποφασίζει -χωρίς να το ανακοινώσει ποτέ επίσημα- να απέχει επί πολλά χρόνια από τα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας. Έκτοτε η παρουσία του περιορίζεται στον ρόλο του προέδρου της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ.
1998 . Ο σκηνοθέτης είναι πρόεδρος του ΦΚΘ και η ταινία του «Μια αιωνιότητα και μια ημέρα» μετά το βραβείο των Κανών συμμετέχει στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας. Επικρατεί μεγάλη ένσταση, εξαιτίας του ότι ο ίδιος είναι ταυτόχρονα κρίνων και κρινόμενος. Παρόλα αυτά ο Αγγελόπουλος βραβεύεται με επτά μεγάλα κρατικά βραβεία, και μεταξύ περηφάνιας και πίκρας δηλώνει ότι είναι η τελευταία φορά που συμμετέχει σε αυτόν τον θεσμό.
2004 . Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αφήνει μετά από μακρά θητεία τη θέση τού προέδρου του ΦΚΘ. Τα επόμενα χρόνια οι ταινίες του που ταξιδεύουν στο εξωτερικό παρουσιάζονται εκτός συναγωνισμού σε τιμητικές προβολές.
Ιανουάριος 2012. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του ποιητή των εικόνων το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του καθιερώνουν το διεθνές βραβείο «Θόδωρος Αγγελόπουλος», το οποίο θα απονέμεται κάθε Νοέμβριο στο πλαίσιο του ΦΚΘ. Ο ίδιος ως φυσική παρουσία θα απουσιάζει πια, αλλά σε μία από τις επόμενες διοργανώσεις ίσως προβληθεί ολοκληρωμένη η ταινία του «Η άλλη θάλασσα», που έμεινε ημιτελής, αφού φήμες λένε ότι πρόκειται να τη συνεχίσει η κόρη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου