Ένα βήμα πιο κοντά στην «αορατότητα»

Πιο «γήινη» μέθοδος με φυσικούς κρυστάλλους

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, του Imperial College και του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Δανίας, κατάφεραν να φτάσουν ένα βήμα πιο κοντά στο μανδύα αορατότητας χρησιμοποιώντας φυσικούς κρυστάλλους ενός κοινού υλικού, του ασβεστίτη και όχι με εξεζητημένα μετα-υλικα.

Με αυτό τον τρόπο οι επιστήμονες κατάφεραν να κάνουν αόρατο ένα μεταλλικό συνδετήρα και μια καρφίτσα τα οποία είχαν σκεπαστεί με το μανδύα ασβεστίτη, ενώ μέχρι τώρα δεν είχε καταφέρει να γίνει αόρατο ένα αντικείμενο μεγαλύτερο από μια ανθρώπινη τρίχα.

Ο επικεφαλής της ομάδας, φυσικός, κινεζικής καταγωγής, Σουάνγκ Ζάνγκ δήλωσε «Χρησιμοποιώντας τον ασβεστίτη, μπορούμε να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε μανδύες σημαντικού μεγέθους, πράγμα που θα ανοίξει το δρόμο για μελλοντικές εφαρμογές τέτοιων συσκευών αορατότητας».

Συγκεκριμένα όταν το φως διαπερνά τους κρυστάλλους του ασβεστίτη, διαχωρίζεται σε δύο ακτίνες με διαφορετική πόλωση, ταξιδεύοντας με διαφορετικές ταχύτητες και προς διαφορετικές κατευθύνσεις.

Η νέα τεχνική περιορίζεται, όσον αφορά το μέγεθος των αντικειμένων που μπορεί να καταστήσει αόρατα, μόνο από το μέγεθος των κρυστάλλων του ασβεστίτη. Οι κρύσταλλοι ασβεστίτη μπορεί να έχουν μήκος επτά μέτρα, ώστε στο μέλλον θα μπορούσαν ίσως να γίνουν αόρατα ολόκληρα αυτοκίνητα!

Επιπλέον, στο μέλλον θα μπορούσαν να παραχθούν τέτοιοι κρύσταλλοι, με παρόμοιες ιδιότητες, αντί να αναζητιούνται μόνο στην φύση.

Ακόμα η συγκεκριμένη τεχνική παρέχει μια απλούστερη και πιο «γήινη» μέθοδο αορατότητας σε σχέση με τις μέχρι τώρα προσπάθειες, οι οποίες βασίζονταν σε τεχνητά παραγόμενα υλικά (τα λεγόμενα «μετα-υλικά») προκειμένου να «χειραγωγήσουν» κατάλληλα το φως. Όμως η νέα μέθοδος θεωρείται πιο «φυσική» και εύκολη στην εκτέλεσή της, χάρη στην χρησιμοποίηση φυσικών κρυστάλλων και στην αξιοποίηση των ιδιοτήτων τους για πρώτη φορά.