του Θ. Παπαδή Μερικές φορές η προσπάθεια να καταλάβεις κάποιον ή κάποιους σε φτάνει στα όρια της παράνοιας. Έτσι γίνεται και με την τρόικα. Η εμμονή που δείχνουν οι τρεις ελεγκτές αγγίζει τα όρια τα σαδισμού.
Έχουν 2,5 χρόνια στην Ελλάδα και συνεχίζουν αταλάντευτα να επιμένουν σε μία συνταγή που δεν βγαίνει. Δεν λέει κανείς ότι οι περικοπές που έγιναν και γίνονται ότι δεν είναι αναγκαίες, μπορεί και να είναι. Ωστόσο είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη.
Δεν δίνει αποτέλεσμα και δεν οδηγεί πουθενά, εκτός βέβαια από την ραγδαία συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας κάτι που έχει ως επακόλουθο την τρομακτική αύξηση όλων των δεικτών.
Οι εταίροι και πιστωτές μας θα πρέπει να καταλάβουν ένα πολύ απλό πράγμα, που πιθανό το μαθαίνει και ένας πρωτοετής φοιτητής σε οποιαδήποτε οικονομική σχολή του κόσμου. Το να μειώνεις συνεχώς το διαθέσιμο εισόδημα, ναι μεν είναι μία πολιτική εσωτερικής υποτίμησης, απαραίτητη σε κάποιες περιπτώσεις, ωστόσο αν την θεωρείς ως μοναδικό «φάρμακο» ανάταξης της οικονομίας, ο ασθενής με μαθηματική ακρίβεια θα πεθάνει από ισχυρή δόση της δραστικής ουσίας με την επωνυμία «κόψε μισθούς και συντάξεις».
Η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Η σαδιστική εμμονή των τριών της τρόικας, που βέβαια δεν δρουν αυτόνομα, δείχνει ότι ή οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι ή ότι κάτι άλλο έχουν στο μυαλό τους.
Αλήθεια αυτοί δεν είναι που διατυμπάνιζαν ότι αν η οικονομία δεν αναπτυχθεί, όλες αυτές οι πολιτικές θα αποτύχουν; Και τι κάνουν προς αυτή την κατεύθυνση; Τίποτε απολύτως. Κατηγορούν την Ελλάδα και σε πολλές περιπτώσεις δικαίως, ότι κάνει πολύ λίγα προς την κατεύθυνση των διαρθρωτικών αλλαγών, αλλά οι ίδιοι τι κάνουν; Μας «απειλούν» εδώ και σχεδόν 1,5 χρόνο ότι θα επισπεύσουν την εκταμίευση πόρων από το ΕΣΠΑ, με μικρότερη εθνική συμμετοχή, προκειμένου να πέσει χρήμα στην αγορά και να ξεκινήσει η ανάπτυξη και το αποτέλεσμα είναι μηδέν.
Εν κατακλείδι, αν θέλουν οι πιστωτές μας και εταίροι (;) μας να βοηθήσουν έχουν πεδίο δόξης λαμπρό, εάν όμως δεν θέλουν ας μας αφήσουν στην ησυχία μας να «πεθάνουμε μόνοι μας». Και βέβαια θα πληρώσουν και αυτοί το κόστος μία τέτοιας εξέλιξης.
Επιτέλους ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του και ας μπει ένα τέλος σε αυτή την φαρσοκωμωδία της τρόικας με τις συνεχείς απαιτήσεις και εμμονές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου