Χορήγηση Ψυχοτρόπων Φαρμάκων σε παιδιά φτωχών οικογενειών. Αντιμετώπιση της διάσπασης προσοχής με φυσικούς τρόπους.

H φαρμακευτική αγωγή των παιδιών με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας ΔΕΠΥ (ADHD) είναι ένα δίκοπο μαχαίρι, όχι μόνο λόγω των ακραίων κινδύνων που ελλοχεύουν τα ίδια τα φάρμακα για την υγεία, αλλά και επειδή πολλά παιδιά με ετικέτα "ΔΕΠΥ" στην πραγματικότητα δεν έχουν καθόλου ΔΕΠΥ.




Η διάγνωση ΔΕΠΥ πραγματικά είναι θέμα άποψης, καθώς δεν υπάρχει φυσική δοκιμή, όπως μια σάρωση του εγκεφάλου, που να μπορεί να εντοπίσει μια μη ομαλή κατάσταση ή δυσλειτουργία.

Υπάρχει μόνο υποκειμενική αξιολόγηση. Με βάση τις ενδείξεις σχεδόν κάθε παιδί θα εμφανίσει κάποια στιγμή κάποιο σύμπτωμα ( διάσπαση προσοχής, δυσκολία να περιμένει τη σειρά του, νευρικότητα, υπερκινητικότητα κ.λ.π.).
 Διαβάστε το περίφημο πείραμα του Ρόζενχαν

 Όμως, μια πρόσφατη έκθεση από την New York Times αναφέρει μια εξίσου τρομακτική πρακτική που θέτει σε κίνδυνο πολλές οικογένειες με χαμηλό εισόδημα: παιδίατροι χρησιμοποιούν τη διάγνωση ΔΕΠΥ ως «δικαιολογία» για να συνταγογραφήσουν ισχυρά φάρμακα, όπως το Adderall για παιδιά μόνο και μόνο επειδή δυσκολεύονται στο σχολείο.
 

 Ψυχοτρόπα φάρμακα για να μεγαλώσει η βαθμολογία του στο Δημοτικό;


Ένας παιδίατρος είπε στους New York Times ότι επειδή η κοινωνία έχει αποφασίσει να μην τροποποιήσει το σχολικό περιβάλλον των παιδιών για την προώθηση της καλύτερης μάθησης, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να "τροποποιήσει το ίδιο το παιδί," πράγμα το οποίο γίνεται με τη συνταγογράφηση φαρμάκων.

Το Adderall, το οποίο περιέχει αμφεταμίνη (aka «speed») και δεξτροαμφεταμίνη, είναι μια διεγερτική ουσία που συχνά συνταγογραφείται για τη βελτίωση της προσοχής και εστιάζει στη μείωση της παρορμητικότητας και της υπερκινητικότητα σε ασθενείς με ΔΕΠ-Υ.

Λόγω των διεγερτικών ιδιοτήτων του, πολλά παιδιά του κολλεγίου το προμηθεύονται από τη μαύρη αγορά για να αντέξουν όλα τα ξενύχτια, ώστε να ενισχύσουν τους βαθμούς τους. Υπολογίζεται ότι ένας στους 10 μαθητές του κολεγίου κάνει κατάχρηση του Adderall για να αποκτήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις σπουδές του, σε σύγκριση με τους αθλητές που χρησιμοποιούν στεροειδή. Αλλά τα χάπια έχουν μια σκοτεινή πλευρά, συχνά γρήγορα οδηγούν σε εθισμό και προκαλούν άλλες παρενέργειες, όπως εναλλαγές της διάθεσης, αϋπνία, κατάθλιψη και κρίσεις πανικού.

Η χρήση του Adderall ως «φάρμακο για μελέτη» από τους φοιτητές αποτελεί ένα αρκετά μεγάλο πρόβλημα από μόνο του, αλλά η πρακτική των παιδιάτρων να συνταγογραφούν αυτά τα φάρμακα σε παιδιά για τον ίδιο σκοπό είναι συγκλονιστικό, και επικίνδυνο. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι ένας συγκεκριμένος γιατρός σε συνέντευξη στους New York Times, δήλωσε ότι θεωρεί τα φάρμακα ως εργαλείο «ενίσχυσης» για να δώσει στα φτωχά παιδιά ένα πλεονέκτημα στην εκπαίδευσή τους ...


Οι συνταγογραφήσεις του Adderall αυξάνονται

Η χρήση των ψυχοτρόπων φαρμάκων σε παιδιά παρουσιάζει απότομη ανοδική τάση εδώ και δεκαετίες. Γράφοντας στο Huffington Post, ο Lawrence Diller, MD, δήλωσε:

"Λαμβάνοντας υπόψη τα σημερινά δεδομένα, μπορεί κανείς να συμπεράνει με ασφάλεια (με βάση προηγούμενες λεπτομερείς καμπύλες διανομής) ότι ένα στα έξι εντεκάχρονα λευκά αγόρια με ασφάλεια ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης λαμβάνει σήμερα κάποια διεγερτική ουσία, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της σχολικής εβδομάδας ...

Πολλά από τα παιδιά που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, δεν έχουν ΔΕΠΥ καθόλου. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι περίπου το 20% των παιδιών πιθανόν να έχουν διαγνωστεί λάθος. Αυτό είναι σχεδόν 1 εκατομμύριο παιδιά μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι πολλά από τα μικρότερα παιδιά σε οποιοδήποτε τάξη θεωρούνται ότι παρουσιάζουν «συμπτώματα» της ΔΕΠ-Υ, όπως νευρικότητα και αδυναμία συγκέντρωσης, απλώς και μόνο επειδή είναι νεότερα και συγκρίνονται με τους παλιότερους, πιο ώριμους συμμαθητές τους. Στην πραγματικότητα, οι νεαρότεροι μαθητές είχαν 60% περισσότερες πιθανότητες να διαγνωσθούν με ΔΕΠΥ από ό, τι τα μεγαλύτερα στην ίδια τάξη.



 Ακόμα κι αν είχαν ΔΕΠ-Υ, υπάρχουν πολύ καλύτερες εναλλακτικές λύσεις για τη θεραπεία από τη χορήγηση ψυχοτρόπων φαρμάκων.

Αλλά είναι ιδιαίτερα τρομακτικό όταν ένας γιατρός παραδέχεται ανοιχτά ότι η διάγνωση ΔΕΠ-Υ είναι απλά ένα τέχνασμα για να δώσει στα παιδιά φαρμακευτικές ουσίες με σκοπό την ενίσχυση των ακαδημαϊκών τους επιδόσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τρία από τα τέσσερα παιδιά από την ίδια οικογένεια λαμβάνουν τέτοιες ουσίες, συνήθως μαζί με ένα προκαθορισμένο ενισχυτικό ύπνου, καθώς τα χάπια συχνά προκαλούν αϋπνία - καθώς και έναν μακρύ κατάλογο άλλων σοβαρών παρενεργειών.


Η καθοδική πορεία από τη χρήση των ψυχοτρόπων φαρμάκων

Φάρμακα όπως το Adderall είναι ισχυρά, παρεμβατικά φάρμακα που συνδέονται με την καταστολή της ανάπτυξης, την αυξημένη αρτηριακή πίεση και πολλά ψυχωτικά επεισόδια. Στα παιδιά, οι επιπτώσεις από τη μακροχρόνια χρήση τους είναι εντελώς άγνωστες, αν και δεδομένου της εθιστικής φύσης του φαρμάκου, είναι πολύ πιθανό αυτά τα παιδιά να γίνουν δια βίου τοξικομανείς.

Οι New York Times δημοσίευσαν την υπόθεση μιας οικογένειας της οποίας και τα τέσσερα παιδιά (ηλικίας από 9 έως 12 ετών) είχαν συνταγογραφηθεί είτε με Adderall ή με Risperdal (ένα αντιψυχωσικό φάρμακο) μαζί με βοηθήματα ύπνου. Μετά τη λήψη του Adderall για χρόνια, ένα από τα αγόρια άρχισε να βλέπει ανθρώπους και να ακούει φωνές που δεν υπήρχαν - μια γνωστή παρενέργεια του φαρμάκου. Έκανε απόπειρα αυτοκτονίας και εισήχθη σε ψυχιατρικό νοσοκομείο, όπου του αφαίρεσαν το Adderall και το αντικατέστησαν με Risperdal - άλλο ένα νοητικό - παρεμβατικό φάρμακο με σοβαρές παρενέργειες.

Παρά την ψυχωτική αντίδραση του παιδιού, οι γονείς συνέχισαν να χρησιμοποιούν τα φάρμακα στα άλλα παιδιά τους, παρόλο που γνώριζαν ότι κάποια από αυτά δεν είχαν καν ΔΕΠ-Υ και χρησιμοποιούσαν Adderall "απλώς για να τα βοηθήσει στους βαθμούς τους." Ίσως δεν το γνωρίζουν, καθώς πολλοί δεν γνωρίζουν, ότι το Adderall μπορεί να προκαλέσει δυνητικά απειλητικές για τη ζωή παρενέργειες - κίνδυνοι που απλά δεν μπορεί να δικαιολογηθούν για να χρησιμοποιηθεί απλώς για την βελτίωση ττης βαθμλογίας τους.


Διαβάστε: Οι παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών και φυσικοί τρόποι αντικατάστασής τους


Φυσικές παρεμβάσεις για την ανακούφιση των συμπτωμάτων ΔΕΠ-Υ


Οι διατροφικές παρεμβάσεις μπορούν να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ. Ο Δρ Σμιθ είπε σε συνέντευξη μας:


«Όταν εξοικειώθηκα με τη διατροφή, βρήκα ότι αν μια διεγερτική ουσία είχε μια κατευναστική επίδραση [όπως είναι η περίπτωση με τα προαναφερόμενα φάρμακα), αυτό σήμαινε ότι το παιδί δεν είχε αρκετή νορεπινεφρίνη (ένα διεγερτικό) στο μεταιχμιακό σύστημα του, και ότι θα μπορούσε να βοηθηθεί με μια καλή διατροφή και μερικά συμπληρώματα που μπορούν να καλύψουν τα ένζυμα στον εγκέφαλό του, που αποτελούν αυτό το νευροδιαβιβαστή.

Ένζυμα: Το κλειδί της ζωής


• Σε περίπτωση που είχε περάσει λοιμώξεις του αυτιού, σταμάτησα τα γαλακτοκομικά προϊόντα του, και πρόσθεσα ασβέστιο - 1.000 mg - συνήθως κατά την κατάκλιση. (Σημειώστε ότι, ενώ πιστεύω ότι αφαιρώντας το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα από τη διατροφή είναι μια πολύ καλή ιδέα, η προσθήκη του ασβεστίου δεν είναι. Η προσθήκη του μαγνησίου συνήθως είναι πολύ πιο αποτελεσματική)

Δύο θαυματουργά βότανα για το ασβέστιο στο σώμα μας

 • Αν ήταν γαργαλιστικός, θα προσέθετα μαγνήσιο - 500 mg είναι συνήθως ασφαλές για ένα παιδί ή ενήλικα.

 • Αν ήταν ο τύπος «Τζέκιλ και Χάιντ» (σοβαρές εναλλαγές της διάθεσης), είχε διαλείπουσα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα και έπρεπε όλη την ημέρα να κρατήσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα του πιο πάνω. Ή τουλάχιστον να τρώει κάποια επιπλέον πρωτεΐνη και λιγότερους υδατάνθρακες για την καλύτερη διατήρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Όχι ζάχαρη ή άσπρο αλεύρι και πρόχειρο φαγητό.

Το πλαστικό φαγητό μειώνει το IQ των παιδιών

 • Σε περίπτωση που δεν μπορούσε να θυμηθεί τα όνειρά του, χρειαζόταν βιταμίνη B6 - 50 mg είναι αρκετό.

 • Αν είχε ποτέ έκζεμα ή ξηρό φολιδωτό δέρμα, έπρεπε να λάβει τα απαραίτητα λιπαρά οξέα ωμέγα-3 λιπαρά.

Τροφές πλούσιες σε ωμέγα 3 λιπαρά

 • Αν είχε μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια του, συνήθως έτρωγε κάτι στο οποίο είχε ευαισθησία. Γάλα, σιτάρι, καλαμπόκι, σοκολάτα, αυγά, εσπεριδοειδή. Συνήθως ήταν το αγαπημένο φαγητό του. "


Εδώ είναι μερικές πρόσθετες κατευθυντήριες γραμμές για να αντιμετωπίσετε τις βαθύτερς τοξίνες στο παιδί σας, χωρίς, ή τουλάχιστον πριν, συμφωνήσετε για οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή:

 1. Περιορίστε σημαντικά ή εξαλείψτε τη φρουκτόζη από τη διατροφή του παιδιού σας, καθώς η ζάχαρη / φρουκτόζη έχει συνδεθεί με προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια.

Τι προκαλούν η ζάχαρη και το άσπρο αλεύρι στον οργανισμό μας


2.Αποφεύγετε να δίνετε στο παιδί σας επεξεργασμένα τρόφιμα, ειδικά εκείνα που περιέχουν τεχνητά χρώματα, αρώματα και συντηρητικά.


3.Αντικαταστήστε τα αναψυκτικά, με χυμούς φρούτων, παστεριωμένο γάλα και με καθαρό νερό.

Ασπαρτάμη: Ο θάνατος στο κουτάλι σου

4.Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας λαμβάνει μεγάλες τακτικές δόσεις υγιών βακτηρίων, είτε από υψηλής ποιότητας βιολογικά τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση ή / και υψηλής ποιότητας προβιοτικά συμπληρώματα ή προϊόντα.

Προβιοτικά και πρεβιοτικά προϊόντα

 5.Δώστε στο παιδί σας άφθονα υψηλής ποιότητας, ωμέγα-3 & ωμέγα 6 λιπαρά.


 6.Περιλάβετε όσο το δυνατόν περισσότερα βιολογικά τρόφιμα στη διατροφή του παιδιού σας, τόσο για τη μείωση της έκθεσης του σε χημικές ουσίες, όσο και την αύξηση πρόσληψης περισσότερων θρεπτικών συστατικών.


7.Μειώστε ή εξαλείψτε από τη διατροφή του παιδιού σας τη γλουτένη διότι περιέχει φαρμακολογικά δραστικά πεπτίδια που μπορεί να προκαλέσουν γνωστική και συμπεριφορική απόκλιση στα ευαίσθητα παιδιά.
Επιπλέον, ακόμα και το φύτρο σιταριού περιέχει υψηλή ποσότητα συγκολλητίνης σίτου (WGA), η οποία μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία λόγω των νευροτοξικών δράσεων της. Το σιτάρι αναστέλλει επίσης την παραγωγή της σεροτονίνης, η μεγαλύτερη συγκέντρωση της οποίας βρίσκεται στα έντερά σας, όχι στον εγκέφαλό σας. Δοκιμάστε την εξάλειψη τους για 1-2 εβδομάδες και παρατηρήστε μια ριζική και εκπληκτική βελτίωση στην συμπεριφορά του παιδιού σας.

Πολλοί άνθρωποι πάσχουν από κοιλιοκάκη αλλά δεν το γνωρίζουν

 8.Αποφύγετε τεχνητά γλυκαντικά και χρωστικές όλων των ειδών.


9.Προτρέψτε το παιδί σας να κάνει αφθονία ασκήσεων σε εξωτερικούς χώρους ψυχαγωγίας.


10.Βγάλτε το έξω στον ήλιο για να διατηρήσει τα βέλτιστα επίπεδα βιταμίνης D. Οι επιστήμονες τώρα αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η βιταμίνη D εμπλέκεται στη διατήρηση της υγείας του εγκεφάλου, δεδομένου ότι έχουν ανακαλύψει πρόσφατα υποδοχείς της βιταμίνης D στον εγκέφαλο, στο νωτιαίο μυελό, και στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Υπάρχουν ακόμη και στοιχεία που δείχνουν ότι η βιταμίνη D βελτιώνει τη διαδικασία αποτοξίνωσης του εγκεφάλου. Για τα παιδιά και τις έγκυες γυναίκες, η λήψη αρκετής βιταμίνης D είναι ιδιαίτερα σημαντική, δεδομένου ότι μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προστασία των βρεφών από τον αυτισμό.

Η σημασία της βιταμίνης D

11.Δώστε στο παιδί σας έναν τρόπο διαχείρισης των συναισθημάτων του.
(Σημείωση Εναλλακτικής Δράσης: Η Νέο Κρανιοιερά, το EFT, η Συστημική Αναπαράσταση, μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά).


Να είστε βέβαιοι ότι παρέχετε επίσης θετικούς επαίνους στο παιδί σας. Ο Δρ Σμιθ πιστεύει ότι οι γονείς θα πρέπει να είναι σε θέση να πουν ωραία πράγματα στο παιδί τους, δύο φορές πιο συχνά από όσο δίνουν εντολές ή κάνουν ερωτήσεις. Αν φωνάζετε ή επιπλήττετε περισσότερο από ό, τι επαινείτε και ανταμείβετε το παιδί σας, αυτό θα μπορούσε να συμβάλλει στην προβληματική ψυχολογική κατάσταση.


12.Απόφύγετε την έκθεση σε τοξικά μέταλλα και χημικά, αντικαθιστώντας τα προϊόντα προσωπικής φροντίδας, τα απορρυπαντικά και τα καθαριστικά οικιακής χρήσης με άλλες φυσικές ποικιλίες. Τα μέταλλα όπως το αλουμίνιο, το κάδμιο, ο μόλυβδος και ο υδράργυρος βρίσκονται σε χιλιάδες διαφορετικά προϊόντα διατροφής, προϊόντα οικιακής χρήσης, προϊόντα προσωπικών ειδών και ανείπωτους αριθμούς βιομηχανικών προϊόντων και χημικών ουσιών. Η παρουσία τοξικών μετάλλων στο σώμα του παιδιού σας είναι ικανή να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας παρεμβαίνοντας στη φυσιολογική βιολογική λειτουργία. Οι επιπτώσεις στην υγεία κυμαίνονται από μικρές σωματικές ασθένειες σε χρόνιες ασθένειες, καθώς και αλλαγές στη διάθεση και τη συμπεριφορά.
 

Απόσπασμα από άρθρο του Δρ. Μέρκολα

Μετάφραση Άρθρου: Μωυσής

Επίσης, πολλές μέθοδοι όπως η ομοιοπαθητική, η Γιόγκα, το Ρέικι, το Θήτα Healing και άλλες, μπορεί να έχουν εξίσου θαυμάσια αποτελέσματα.

Αφήστε τη φαρμακευτική αγωγή σαν τελευταία λύση.

300 ΔΙΣ€ΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΣΕ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ

σ. 196, Dr Peter Breggin M.D., «Medication Madness – The role of psychiatric drugs in cases of violence, suicide, and crime», 208, St. Martin’s Griffin]

«Αν και μερικά παιδιά "καταρρέουν" με ένα δυσοίωνο τρόπο ειδικά όταν διακόπτουν απότομα μια μακροχρόνια συστηματική λήψη διεγερτικών, ήταν πολλές οι φορές που έχω βοηθήσει παιδιά να απεξαρτηθούν, σταδιακά από αυτές τις ουσίες με μόνο, μικρή ή καθόλου μεταβολή στη νοοτροπία και τη συμπεριφορά τους. Οι γονείς και το παιδί φοβόντουσαν ότι η λήψη του διεγερτικού ήταν αναγκαία, ενώ αντιθέτως, μόλις το παιδί απεξαρτήθηκε από αυτό, ουδέποτε ένιωσε την ανάγκη να το ξαναπάρει. Μετά την απεξάρτησή τους από τα διεγερτικά, τα παιδιά συνήθως χρειάζονται τίποτα περισσότερο από μια μικρή καθοδήγηση για το πώς να συγκεντρώνουν τη σκέψη τους όταν βρίσκονται στο σχολείο, καθώς επίσης και διδακτική ενίσχυση ειδικά σε εκείνα τα μαθήματα που δυσκολεύονται. Αν εκδηλώνουν «υπερκινητικότητα» είτε «παρορμητισμό» - δήθεν ενδείξεις ADHD (διαταραχής έλλειψης προσοχής και υπερκινητικότητας) – τότε αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά, απλώς, χρειάζονται περισσότερη πειθάρχιση από τους γονείς τους και επίσης χρειάζεται να καταλάβουν το πώς και το γιατί χρειάζεται να μάθουν αυτοέλεγχο.



Δεν υπάρχει η οποιαδήποτε απόδειξη ότι η ADHD αποτελεί, ούτε μία ασθένεια του εγκεφάλου, ούτε μία ιατρική διαταραχή. Ουδέποτε συσχετίστηκε με την οποιαδήποτε βιοχημική ανισορροπία του εγκεφάλου. Κάποιες μελέτες οι οποίες εμφανίζουν μια δήθεν οφειλόμενη στην ADHD συρρίκνωση του εγκεφάλου, στην πραγματικότητα απεικονίζουν τη βλάβη που έχει προκαλέσει στον παιδικό εγκέφαλο η ίδια η διεγερτική ουσία.



Είναι αδύνατο να βρεθεί ποτέ μια βιολογική βάση για την ADHD. Αν εξετάσουμε τα διαγνωστικά κριτήρια της ADHD, τότε θα γίνει πασιφανές ότι τα δήθεν «συμπτώματα» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας κατάλογος σημείων στα οποία οι γονείς και ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί, χρειάζεται να δώσουν μια περισσότερη προσοχή.»

Μωυσής

Εναλλακτική Δράση