H LCD τηλεόραση που κοσμεί το καθιστικό σου φέρει ένα καλά
κρυμμένο μυστικό που κανένας επιστήμονας δεν έχει καταφέρει ακόμη να
διαλευκάνει. Η ίδια η κατασκευή της παραμένει ένα μυστήριο για τη
νεότερη φυσική επιστήμη, εξαιτίας μιας ανωμαλίας στο σχεδιασμό της.
Το μυστικό, στο οποίο κανείς δεν έχει μπορέσει να ρίξει φως…
, έγκειται στους υγρούς κρυστάλλους που έχουν δανείσει το όνομά τους στις LCD οθόνες (Liquid Crystal Display).
, κοινώς γνωστές ως οθόνες υγρών κρυστάλλων. Η μέθοδος με την οποία τοποθετούνται και ευθυγραμμίζονται οι κρύσταλλοι παραμένει ένα μυστήριο και συνάμα μέγα θαύμα της σύγχρονης τεχνολογίας. Ο Δρ. Χάρι Ουόλτον, διευθυντής του τμήματος Optical Imaging and Display Systems των εργαστηρίων της Sharp στην Ευρώπη, περιγράφει την κατασκευή μιας LCD οθόνης σαν ένα σάντουιτς αποτελούμενο από δύο στρώματα γυαλιού.
«Αυτές είναι οι φέτες ψωμιού», εξηγεί, «και στη μέση υπάρχει η γέμιση, η οποία συνίσταται σε μία επίστρωση υγρού κρυστάλλου».
Αυτή η επίστρωση υγρού κρυστάλλου είναι που προκαλεί τόση έκπληξη και η οποία θα μπορούσε να περιγραφεί ως μία μάζα μικροσκοπικών σπίρτων. Αυτά είναι που πρέπει να ευθυγραμμιστούν και να τοποθετηθούν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το πώς όμως επιτυγχάνεται αυτό είναι κάτι που εξακολουθεί να «πονοκεφαλιάζει» τους επιστήμονες σήμερα.
Υπάρχουν κάποιες μέθοδοι που εγγυώνται καλό αποτέλεσμα και οι οποίες κάνουν τις τηλεοράσεις μας να λειτουργούν μια χαρά, χωρίς όμως να γνωρίζει κανείς το γιατί.
Πολλοί κατασκευαστές, συμπεριλαμβανομένης της εταιρείας Sharp, χρησιμοποιούν μια μέθοδο βουρτσίσματος-τριβής σε ένα λεπτό στρώμα πολυμερούς χημικού υλικού το οποίο αλείφεται στην επιφάνεια του γυαλιού. Το ελάχιστα παχύ πολυμερές τρίβεται κατόπιν με ένα ταχέως κινούμενο βελούδινο ύφασμα προτού τοποθετηθεί πάνω του ο υγρός κρύσταλλος.
Οι κρύσταλλοι που περιέχονται στο υγρό ευθυγραμμίζονται από μόνοι τους, επιτρέποντας στην οθόνη να λειτουργήσει.
Στατικός ηλεκτρισμός; Μικροσκοπικές αυλακώσεις στο πολυμερές; Μόνο υποθέσεις μπορούν να κάνουν προς στιγμή οι επιστήμονες, χωρίς να μπορούν να παράσχουν μία τελική εξήγηση.
Στο μεταξύ, η Sharp φέρεται να έχει αποδείξει πως η κατεύθυνση των υγρών κρυστάλλων δεν οφείλεται σε κάποιου είδους υλική επαφή. Η ίδια μάλιστα έχει αναπτύξει μία διαδικασία κατά την οποία η τριβή επιτυγχάνεται με τη χρήση δεσμών φωτός επιτυγχάνοντας έτσι ακόμη μεγαλύτερη ποιότητα ευκρίνειας στις οθόνες της.
Βλέπε σχετικά το βίντεο που ακολουθεί:
kafeneio-gr.blogspot.comΤο μυστικό, στο οποίο κανείς δεν έχει μπορέσει να ρίξει φως…
, έγκειται στους υγρούς κρυστάλλους που έχουν δανείσει το όνομά τους στις LCD οθόνες (Liquid Crystal Display).
, κοινώς γνωστές ως οθόνες υγρών κρυστάλλων. Η μέθοδος με την οποία τοποθετούνται και ευθυγραμμίζονται οι κρύσταλλοι παραμένει ένα μυστήριο και συνάμα μέγα θαύμα της σύγχρονης τεχνολογίας. Ο Δρ. Χάρι Ουόλτον, διευθυντής του τμήματος Optical Imaging and Display Systems των εργαστηρίων της Sharp στην Ευρώπη, περιγράφει την κατασκευή μιας LCD οθόνης σαν ένα σάντουιτς αποτελούμενο από δύο στρώματα γυαλιού.
«Αυτές είναι οι φέτες ψωμιού», εξηγεί, «και στη μέση υπάρχει η γέμιση, η οποία συνίσταται σε μία επίστρωση υγρού κρυστάλλου».
Αυτή η επίστρωση υγρού κρυστάλλου είναι που προκαλεί τόση έκπληξη και η οποία θα μπορούσε να περιγραφεί ως μία μάζα μικροσκοπικών σπίρτων. Αυτά είναι που πρέπει να ευθυγραμμιστούν και να τοποθετηθούν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το πώς όμως επιτυγχάνεται αυτό είναι κάτι που εξακολουθεί να «πονοκεφαλιάζει» τους επιστήμονες σήμερα.
Υπάρχουν κάποιες μέθοδοι που εγγυώνται καλό αποτέλεσμα και οι οποίες κάνουν τις τηλεοράσεις μας να λειτουργούν μια χαρά, χωρίς όμως να γνωρίζει κανείς το γιατί.
Πολλοί κατασκευαστές, συμπεριλαμβανομένης της εταιρείας Sharp, χρησιμοποιούν μια μέθοδο βουρτσίσματος-τριβής σε ένα λεπτό στρώμα πολυμερούς χημικού υλικού το οποίο αλείφεται στην επιφάνεια του γυαλιού. Το ελάχιστα παχύ πολυμερές τρίβεται κατόπιν με ένα ταχέως κινούμενο βελούδινο ύφασμα προτού τοποθετηθεί πάνω του ο υγρός κρύσταλλος.
Οι κρύσταλλοι που περιέχονται στο υγρό ευθυγραμμίζονται από μόνοι τους, επιτρέποντας στην οθόνη να λειτουργήσει.
Στατικός ηλεκτρισμός; Μικροσκοπικές αυλακώσεις στο πολυμερές; Μόνο υποθέσεις μπορούν να κάνουν προς στιγμή οι επιστήμονες, χωρίς να μπορούν να παράσχουν μία τελική εξήγηση.
Στο μεταξύ, η Sharp φέρεται να έχει αποδείξει πως η κατεύθυνση των υγρών κρυστάλλων δεν οφείλεται σε κάποιου είδους υλική επαφή. Η ίδια μάλιστα έχει αναπτύξει μία διαδικασία κατά την οποία η τριβή επιτυγχάνεται με τη χρήση δεσμών φωτός επιτυγχάνοντας έτσι ακόμη μεγαλύτερη ποιότητα ευκρίνειας στις οθόνες της.
Βλέπε σχετικά το βίντεο που ακολουθεί:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου