ΔΡΑΚΟΜΥΓΑ Μερος τεταρτο

Το επόμενο πρωινό τον βρήκε ακριβώς στην ίδια θέση τσαλακωμένο, τα-
λαιπωρημένο απ’το άστατο ύπνο στο σαλόνι με τη θήκη-εφιάλτη ενώ-
πιων του να τον προστάζει αυταρχικά για την προτεραιότητά της.
Εκνευρισμένος και αποφασισμένος για των χθεσινών λόγων την εξακρίβωση,
δηλώνει απουσία από το γραφείο και καταπιάνεται ευθύς με τους συννημέ-
νους φακέλους που δεν ήλπιζε πια να αφορούσαν άλλο από αυτό που δυ-
στυχώς ανέμενε.

Πλάι σε μια μεγάλη κούπα καφέ, στο γραφείο της οικίας
Anholts, πιθανότατος άψυχος μάρτυς σκιωδών διεργασιών και ψιθύρων στο
παρελθόν, εκτυλισσόταν σιγά σιγά και σταθερά η γκρίζα ζώνη της μέλλουσας
δικαστικής του ευθιξίας και κληρονομιάς.
Ο εκλιπών πατέρας του είχε πεισθεί για τις θυσίες που απαιτούνταν
στο βωμό της φαρμακοδυναμικής της εν λόγω εταιρίας. Είχε πεισθεί για των
αμφιβόλου δράσης ευρέους φάσματος σκευασμάτων, για τους συνεχόμενους
επισφαλείς πειραματισμούς και έρευνες, για τις εν δυνάμει αποτυχίες και πα-
ρενέργειες νέων προϊόντων που έπρεπε να τύχουν κατανάλωσης για την στα-
τιστική διαπίστωση. Για όλα και σαφώς για την απαραιτήτως νικηφόρα
αντιμετώπιση των νομικών αγκυλώσεων που τους δημιουργούσε ο εκάστοτε
εθνικός φορέας πιστοποίησης. Με το ιδανικό μότο ‘κοινός παρανομαστής ο
συνάνθρωπος’, σχεδόν ασελγούσαν πάνω στο όρια της βιοηθικής και με εκ-
προσώπηση ενός διακεκριμένου ομοϊδεάτη σύμβουλου και της ομάδας του,
θριάμβευαν στις αίθουσες των νομικών περιπετειών τους, πάντα προς το
παρόν μα με ανοικτό τον ορίζοντα των αγορών. Μια άδεια τώρα, μια επανε-
ξέταση και παύση αλλά στο μακρινό αργότερα, ήταν αρκετό να θησαυρίζουν
και από τα αμφισβητούμενης προοπτικής φάρμακα που διοχέτευαν στην τόσο
ευαίσθητη αυτή αγορά.
Τα έγγραφα στα χέρια του ήταν τρομακτικά αποδεικτικά για παραποι-
ήσεις πληροφοριών και εργαστηριακών ερευνών, για επιρρίψεις ευθυνών σε
θανόντες πλέον συνεργάτες, για νομικές καλύψεις ατασθαλιών και συνυπαι-
τιοτήτων. Η εντρομία ήταν πλέον διάχυτη σε όλο το γραφείο και η συνέχεια
θα αποδεικνυόταν σύντομα οδυνηρότερη. Όλα υπογεγραμμένα από τον πα-
τρικό οίκο νομικής συμβουλευτικής Victor Anholts και Συνεργάτες, αντί-
γραφα επιταγών με ιλιγγιώδη ποσά και αποδέκτη των ίδιο, ακαταχώρητες
αμοιβές παροχής υπηρεσιών, διπλά ντοκουμέντα συνεργίας καλά φυλαγμένα
προς χρήση μελλοντικών απαιτήσεων για τη διαιώνιση των αχρειοτήτων
τους, μαστίγωναν το κάθυγρο πρόσωπό του με λωρίδες βουτηγμένες στα συ-
στατικά της κόλασης που ήδη αντιμετώπιζε.
Καταρρακωμένος από τη πρωτόγνωρη αφέλεια αλλά και την αδυναμία
του πατρός του, τελικά προς ανήθικο πλουτισμό κι ας ήταν ντυμένος με συ-
νοραματισμό για το γενικό τάχα καλό, εμβρόντητος παρατήρησε ότι οι γραμ-
ματοσειρές των διασκορπισμένων εγγράφων ξεθώριαζαν με γοργό ρυθμό
ώσπου σε μερικά δευτερόλεπτα είχε ενώπιων του ένα σωρό από λευκά σχε-
δόν εξαϋλωμένα χαρτιά. "Μελάνι εξαφάνισης, αυτό ήταν", σκέφτηκε μέσ’την
παραζάλη που τον κατεδίωκε ώρα τώρα. Η βιομηχανική κατασκοπεία στην
υπηρεσία του απόλυτου διασυρμού του προσώπου του και της οικογένειάς
του ήταν εδώ, ως πρόκριμα των αναπόδεικτων εκβιασμών τους.
Λίγη ώρα αργότερα, ο περιβόητος εκτελεστής της μακιαβελικής αυτής
εταιρίας ήταν πάλι στην οικία του δικαστή. Αυτή τη φορά κρατώντας ένα φο-
ρητό υπολογιστή, κι αφού τον προέτρεψε κάπως επιτακτικά να περάσουν στο
σαλόνι, τοποθέτησε μια δισκέτα και έστρεψε την οθόνη προς αυτόν. Μια
κρυφή κάμερα σε μία αίθουσα συνεδριάσεων είχε καταγράψει μια άτυπη συ-
νάντηση μεταξύ ενός γηραιού στελέχους (ο οποίος δυστυχώς απεβίωσε λίγο
καιρό αργότερα όπως πληροφορήθηκε) και του νομικού συμβούλου τους. Εξέ-
φραζαν τη συναίνεση τους για ένα νέο φάρμακο που παρά τους ενδοιασμούς
για τις ανολοκλήρωτες εργαστηριακές έρευνες, θα έπρεπε πάραυτα να διο-
χετευθεί στην αγορά τάχιστα για την επίτευξη της κατοχύρωσης καθώς και
για την ευκαιρία να δοκιμασθεί σε μεγαλύτερο μέρος πλυθησμου για την τε-
λειοποίησή του. Πρώτα μέσω της θυγατρικής τους μονάδας στην αναπτυσ-
σόμενη χώρα που λειτουργούσαν προσφάτως, και κατόπιν τελειοποιημένο
πλέον στην αυστηρότερη έδρα τους.
Το γηραιό λοιπόν στέλεχος παραδίδοντας ένα μπλοκ επιταγών στον
πατέρα του για λοιπά νομικά κωλύματα που ίσως συναντούσε στο ταξίδι του
για τις εγχώριες κρατικές υπηρεσίες και καθώς συμφώνησαν δια χειραψίας
εις το όνομα της συνεχούς έρευνας για την εξάλειψη του ανθρώπινου πόνου,
αποχώρησαν ένας ένας από το πλάνο της δόλιας τελικά για το σύμβουλό τους
κάμερας. Ο δικαστής απροετοίμαστος δεν ήταν, γνώριζε τον εκβιαστικό επί-
λογο των στενότατων επιλογών του ήδη.
Ανάμεναν, λοιπόν, απ’ αυτόν και εν ολίγοις να εναρμονιστεί με τις προ-
θέσεις τους στην επικείμενη δίκη καθώς για το κοινό συμφέρον πλέον το κα-
λύτερο θα ήταν να διάκειται ευμενώς όσον αφορά την τελική του απόφαση
απέναντι στην εταιρία, διακριτικά επιτρέποντας στον λαμπρό αλοίμονο, φέ-
ρελπι νέο σύμβουλο τους να πράξει δέοντος. Να οριστικοποιήσει δηλαδή λίγα
ακόμα χρόνια ευρεσιτεχνίας στο συγκεκριμένο προϊόν που είχε προαναφερ-
θεί με σκοπό και την περαιτέρω εργαστηριακή του έρευνα που μόνο αυτοί
μπορούν να διεξάγουν επιστημονικώς καταλληλότερα.
Η οποιαδήποτε πεποίθηση παραίτησης από την έδρα ή έστω μια ανα-
πάντεχη αλλαγή προεδρεύοντα από τη δίκη, θα μείωνε το εύρος της σοβα-
ρότητας των λόγων τους, αναγκάζοντας αυτούς να προβούν στη οδυνηρή γι’
αυτόν διαδικασία της ολοκληρωτικής του εξάντλησης δίχως περιστροφές. Η
διαταγή των εντολοδόχων του, συνέχιζε με απαθέστατη αυστηρότητα ο απε-
σταλμένος, ήταν αμέσως μετά την ομαλή έκβαση της υπόθεσης να κατα-
στραφούν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία ενώπιον του με την εγγύηση (η
απληστία δεν συνάδει με το κύρος του οργανισμού μας ήταν τα επιπρόσθετα
λεγόμενά του) να μην ενοχληθεί ποτέ άλλοτε. Θα εισέπραττε ένα διόλου ευ-
καταφρόνητο αφορολόγητο ποσό και η άκομψη αλλά αναγκαία συνεργασία
τους θα περιέπιπτε στην επιχειρηματική τους λήθη θεωρούμενη λήξασα και
λογιστικώς.
Πάραυτα συνέχισε και με την θέληση του βεβαίως, οι συμμετοχικές
πύλες της εταιρίας θα παρέμεναν ανοικτές για τυχόν επόμενες συναργασίες
στο απότερο μέλλον, με γνώμονα πάντα τον άνθρωπο.
Μια ψυχαναγκαστική εγωδύσσεια ξεκινούσε για το δικαστή Anholts.
Ο λίγος καιρός που απόμενε μέχρι την παρωδία δίκης, της οποίας
απαιτούσαν να είναι το ανδρείκελο, αναμενόταν εφιαλτικός και απαι-
τούσε φαινομενική τουλάχιστον ψυχραιμία απέναντι στην οικογένεια και τους
συνεργάτες. Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να επικεντρωθεί στην αντι-
μετώπιση του διλλήματος θα ήταν να εξαιρεθεί από τα έδρανα αυτό το διά-
στημα επικαλούμενος την ούτως ή άλλως δικαιωματική παύση για έρευνα
και συγγραφή που θα του παρείχε η πανεπιστημιακή περιφερειακή αρχή.
Έτσι κι έγινε, και καθώς μοίραζε τον χρόνο του ανάμεσα στην απομό-
νωση της εξοχικής του κατοικίας και της ανύποπτης οικογένειάς, ανηφόριζε
καθημερινά με άχθος σε διχαλωτά σκαλοπάτια επιστημοσύνης και υποκειμε-
νισμού, αναθεματίζοντας την όψιμη αυτή δυστοκία που του επέβαλλε ο ανυ-
ποψίαστος θανών. Μερόνυκτα βασανιστικά κύκλωναν την αγωνία της
απόφασής του, μα αυτός παραληρούσε βυθισμένος σ’ένα γλεύκος από λυκο-
συμμαχίες, ατέρμονες υποθέσεις και υπεραιώνιες αντιπαλότητες της αξίας, σε
αργοπνίχτες του σημαντικού, στις ατέλειες της εμπιστοσύνης και στις σκιές
των άδοξων ερμηνευτών του δικαίου. Αδυνάτιζε οργανικά και τρεφόταν απ’
τα σπαράγματα μιας στιγμιαίας πίστης, αυθαδίαζε μπροστά σε λευκούς τοί-
χους δίχως αποφυγή μα συγκατάνευε ηττώμενος σε γκρίζα αυτασήμαντα.
Ένας αλαφροΐσκιωτος άγλωττος κουρελής, δίχως χέρια, ταξίδευε στα
όνειρά του σχεδόν κάθε βράδυ προσπαθώντας μεσ’ από ακατέργαστους κορ-
μούς να στρέψει την προσοχή τυφλών κλειδούχων περαστικών προς αυτόν,
εις μάτην, μέχρι τα πελώρια κύματα να βούλιαζαν ξανά και ξανά την σχεδία
που βρισκόταν εγκλωβισμένος. Το μαρτύριο έπρεπε να λάβει τέλος κι η ανη-
συχία των οικείων προσώπων του ήταν ήδη έκδηλη καθώς αραίωναν και οι
τηλεφωνικές επαφές πλέον. Το μένος του για την ιδιωφέλεια άλλων με πα-
ράνομους τρόπους επιβαλλόταν να μετατραπεί σε συνειδητοποίηση μείζονος
προβλήματος που εναπόθεσαν στα πόδια του και να επιλυθεί.
Τα αντικρουόμενα συναισθήματα που ενεφώλευαν μέσα του να τοπο-
θετούνταν αποσυναρμολογούμενα προς εγκιβώτιση στο πατάρι της λησμο-
νιάς αλλιώς θα ναυαγούσε αποτρελαμένος σ’ αφιλόξενα νησιά ενός
υποταγμένου νου. Όφειλε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ως δικαστι-
κός λειτουργός, προστάτης οικογενείας, κοινωνικό πρότυπο, υπερασπιστής
θεσμών, χαρακτηρισμοί δήμιοι που τον έσερναν αλυσοδεμένο όλο και πιο
κοντά στη θηλιά μιας και αμετάκλητης τοποθέτησης.
Είχε ήδη ασχοληθεί με την υπόθεση. Ένας πολυετής συνεχόμενος άτυ-
πος πόλεμος μεταξύ των εταιριών φαρμάκων αναφοράς και αυτών της
κοινόχρηστης ονομασίας που όμως οι διακυμάνσεις του αναστάτωναν
τα ιατρικά χρονικά και φυσικά τους οικονομικούς δείκτες του κλάδου ανά τις
χώρες. Οι εταιρίες εφευρέτες απαιτούσαν συνεχώς επιμήκυνση χρόνου ευ-
ρεσιτεχνιών (για ακόμα πιο εξωφρενικές κερδοφορίες μιας και είχαν ήδη δώ-
δεκα και παραπάνω χρόνια εμπορεύσιμης πατέντας και εκμετάλλευσης με
τιμές που καθόριζαν οι ίδιοι) και οι εταιρίες ομοιοδραστικών όπου μετά τη
λήξη του μονοπωλίου παρήγαγαν και διέθεταν ίδιων ιδιοτήτων σκευάσματα
με προσιτότητα τιμών, αύξηση του ανταγωνισμού και δικαίωμα τελικής χρή-
σης από όλες τις κατηγορίες των συνανθρώπων.
Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας διαιτητεύει την αντιπαλότητα σε συ-
νάρτηση με τους εθνικούς φορείς ανά κράτος, πιστοποιεί την ασφάλεια των
φαρμάκων, δίνοντας τη χρονική διάρκεια στην πρώτη να αποσβέσει και να
παράξει πλουτοφορία για τις επόμενες ανακαλύψεις και επιτρέποντας με τη
λήξη της στη δεύτερη, προσεγγισιμότητα στο προϊόν ώστε να διοχετευθεί ση-
μαντικά φθηνότερο στους μη δυνάμενους. Τρόπον τινά μειώνει τη παγκό-
σμια ανισσοροπία στην πρόσβαση για δικαίωμα περίθαλψης και έτσι διανέμει
τα οφέλη της προόδου πιο ομοιόμορφα.
Ο δικαστής Anholts βρισκόταν στον αντίποδα όλων αυτών των ευγε-
νώς κανονιστικών διαδικασιών όπου όλες οι ομιχλώδεις συναλλαγές, οι αν-
ταγωνιστικές απειλές, οι εκβιαστικές μεθοδεύσεις με τις πολιτικές εκφάνσεις
οδηγούνταν στο δικαστήριο όχι για απόδοση δικαιοσύνης αλλά για έναν εμ-
πορικό συμβιβασμό του ηττημένου και μια καταστρατήγηση αγοράς του ευ-
νοημένου μέσα στα πλαίσια του ιδιοφυούς ανθρωποσυστήματος. Η ματαίωση
της υγιούς μοιρασιάς ήταν και το ζητούμενο άλλωστε. Και μόνο το προϊόν
των μεθοδικότατων υφάνσεων ήταν επαρκές για την απαρέσκεια από θέση.
Τα χέρια του βάρυναν. Βρισκόμενος στο ρύγχος της κρίσης του, ήταν ο
Zeeman δίχως Anholts, όχι δικαστής, ο αιρετός φίλιος της δικαιοκρι-
σίας, όχι η διαφορά που ίχνευε τη ρίζα του άδικου, αλλά το ελλιπές αν-
τίβαρο μιας στρεβλότητας ήταν. Θ’ αμαύρωναν για πάντα τη μνήμη του οίκου
του. Η καταστροφή θα ήταν ολοσχερής με επαναφορές δικών, διασυρμό, με-
ρική κατάσχεση περιουσιών, οικονομικός μαρασμός της οικογένειας και απο-
διωγμός. Συναινώντας στις βλέψεις τους θα διασφάλιζαν για λίγα χρόνια
ακόμα τον ανήθικο πλουτισμό τους απέναντι στους ενδεείς των λαών. Η κοι-
λιά του κτήνους θα βρυχόταν με ικανοποίηση γι’ άλλη μια φορά, έστω για
λίγο. Ο μαρασμός του ήταν ήδη εκεί.
Τερμάτισε τον υπολογιστή, απογοητευμένος και αναλώσιμος, έφθασε
στο υπνοδωμάτιο, άφησε τα παραθυρόφυλλα μισάνοικτα και κούρνιασε στο
καταφύγιο του ύπνου με την ανοιξιάτικη πλέον αύρα να δροσίζει την αγωνία
του προσώπου του.
Ανησυχητικές μέρες διαδεχόταν η μία την άλλη για την οικογένεια του
δικαστή και τους συναδέλφους του καθώς έμεναν αναπάντητα τα τη-
λεφωνήματα κι ας γνώριζαν ότι απεχθάνεται να ενοχλείται όταν αφιε-
ρώνεται σε συγγραφή. Ο φόβος του κακού όμως όταν φωλιάζει, δύσκολα
δαμάζεται κι έτσι η σύζυγος του κατευθύνθηκε προς την εξοχική κατοικία.
Εισερχόμενη παρατήρησε ότι όλα βρίσκονταν στην εντέλεια και το όχημα
σταθμευμένο στη θέση του, παρά ο σύζυγος απών. Οδηγήθηκε στα υπνοδω-
μάτια κι αντικρίζοντας τον σε βαθύ προφανώς ύπνο, ανακουφίστηκε προς
στιγμήν. Μα ο δικαστής δεν ανταποκρινόταν και πλησιάζοντας τον έντρομη
πλέον, τον βρήκε σε κωματώδη κατάσταση.
Στο νοσοκομείο ο θεράπων ιατρός επιβεβαίωνε την οικογένεια του δι-
καστή Anholts και τους φίλα προσκείμενους πως η περίπτωση του είναι κρί-
σιμα σταθερή και η διάγνωση της οξείας τοξίνωσης οφειλόταν στο γεγονός
πως είχε εκτεθεί πολλές ώρες σε ένα φυτικό δηλητήριο αρχαιοτάτων χρό-
νων ονόματι ‘Curare’, το οποίο πλέον μόνο για εργαστηριακές παρασκευές
είχε χρήση για την καταστολή των νευρομυϊκών ασθενειών.
Ο ιατρός καλώντας την κυρία Anholts στα ιδιαίτερά του, της εκμυστη-
ρεύτηκε πως ένεκα και της σημαίνουσας θέσης του αναρωτήθηκε εάν επρό-
κειτο για δολοφονική απόπειρα καθώς η ουσία αυτή καθ’ αυτή απαιτεί
προσβασιμότητα να την αποκτήσεις. Κατά τη διάρκεια όμως ενδελεχούς εξέ-
τασης αποκλείοντας ενδεχόμενα για το πώς ανιχνευτηκε στο αίμα του, βρή-
καν το εξής περίεργο, στους ρώθωνες του μέσα υπολείμματα κάποιου
εντόμου καλυμμένου με την θανατηφόρα ουσία η οποία εισχωρούσε αγγει-
ακώς λίγο λίγο από μια ακόμη ανεπούλωτη αμυχή προκαλώντας του στα-
διακή παράλυση, μερική εγκεφαλική υποξία έως και ασφυξία εάν
νοσηλευόταν λίγο αργότερα.
Συγχυσμένη από το παράδοξο μιας τυχαίας λεπτομέρειας, ο σύζυγος
καθησυχάστηκε από τον ιατρό πως θ’ ανακάμψει σε λίγους μήνες πλήρως, θα
τελεί όμως υπό συνεχή παρακολούθηση διότι ιατρικώς η αποτοξίνωση τέ-
τοιου είδους και τόσης ποσότητας είναι άγνωστο πότε θα είναι πλήρης και το
πρέπον είναι να απόσχει από κάθε φύσεως επαγγελματικές δραστηριότητες,
και ίσως δεδομένης της θέσεώς του να αναγκαστεί να εγκαταλείψει την έδρα
του καθώς οι πνευματικές του ικανότητες θα είναι αρχικώς λίγο περιορισμέ-
νες.
Οι δημοσιογραφικοί οργανισμοί όπως και σύσσωμη η δικαστική κοι-
νότητα και ο γραμματέας του αρμόδιου υπουργείου εξέφραζαν την συμπα-
ράστασή τους στην αξιότιμη οικογένεια Anholts, επαίροντας το έργο του ιδίου
και αποχαιρετώντας τον από τη θέση του, ευχήθηκαν η δράση του να κυλάει
πλέον από την εγκυρότατη πένα του.
Σ’ένα άλλο υψηλό και καλά πληροφορημένο παρατηρητήριο όπου οι
ήττες και οι ματαιώσεις δεν ήταν ποτέ στο ιδιοτελές πρόγραμμα τους ανέ-
λυαν πυρετωδώς το εύρος της πιθανολογούμενης ζημιάς επιρρίπτοντας με-
ταξύ τους ευθυνοανικανότητες παράβλεψης πάσης περίπτωσης αποτυχίας,
ωρυόμενοι για κάποιο ζούδι του θεού, αόριστα και για κάμποσο καιρό.
Κι ακόμα πιο μακριά, πέρα των κέντρων λήψης αποφάσεων, κάποιοι
άλλοι παρέδιδαν σε τρεμάμενα χέρια τη βεβαιότητα ολοκλήρωσης των θερα-
πειών τους, σφουγγίζοντας την αγωνία τους για ζωή.
Λένε να ζητάς χατίρια από το σύμπαν κι ας σου δίνει δακτυλήθρες να
γεμίσεις.
Τηλεοπτικό συνεργείο και μάλιστα σε κατάσταση πλήρους εγρήγορσης,
μιας και είχαν ειδοποιηθεί τελευταία στιγμή, δεν είχαν δει ποτέ στην
προαστιακή τους πολίχνη οι κάτοικοι, εκτός από ένα ή δυο δημοσιο-
γράφους που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν έναν πολυγραφότατο πρώην
νομικό για συνέντευξη τότε που μόλις είχε μετακομίσει στα μέρη τους με την
οικογένειά του.
Η άφιξη του τοπικού συνεργείου που μόλις πριν λίγες ώρες είχε αναγ-
γελθεί στον υπερήφανο πρόεδρο για την επιλογή της περιοχής τους, οφει-
λόταν στην ίδρυση και ταυτόχρονα έναρξη δραστηριοποίησης μια ιδιότυπης
συμβουλευτικής ομάδας ορισμένων ειδικοτήτων από την οποία όλοι οι πολί-
τες θα μπορούσαν να χαίρουν τις pro-bono υπηρεσίες τους για λίγο χρόνο
κάθε φορά μιας και θα μεταφερόταν συχνά από πολιτεία σε πολιτεία παραδί-
δοντας και σεμινάρια κοινωνικής ευθύνης και δικαίου.
Στα γραφεία της περιφερειακής αρχής, η γραμματέας ασχολούμενη με
την καθημερινή αλληλογραφία όπως κάθε πρωί άλλωστε, βάλθηκε να δια-
βάζει μια επίσημη ευχαριστήρια επιστολή από κάποιο πρόεδρο μιας (κοιτά-
ζοντας τους νομούς) απομακρυσμένης κοινότητας για την τιμή της
προτίμησής τους όσον αφορά την έδραση και αφετηρία αυτής της καθ’ όλα
υποσχόμενης πρωτοβουλίας την οποία με ύψιστη ευθύνη θ’ αγκάλιαζαν δια
το καλό…….
Ένα ατέλειωτα γλιστρώδες κείμενο πολιτικής αγάπης κυλούσε, κυλούσε
κι αφήνοντας την απορημένη για το τι, το πώς, και το πότε, τσαλακώνοντάς
το, το απόθεσε στον κάδο τρεχάμενη για την αναπάντεχα τόσο πρωινή ειδο-
ποίηση άλλης μιας σύσκεψης, άλλης μιας μέρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου