Οι χώρες της βόρειας Αφρικής με την εξαίρεση της Λιβύης δεκαετίες τώρα ανήκουν στο πρόγραμμα συνεργασίας του ΝΑΤΟ, που λέγεται «Μεσογειακός Διάλογος» (Mediterranean Dialog). Σχετικά πιο φρέσκο είναι το πρόγραμμα του ΝΑΤΟ που αφορά τις χώρες της Μ. Ανατολής, η «Πρωτοβουλία της Κωνσταντινούπολης» (Istanbul Cooperation Initiative – ICI) γνωστότερο και ως πρόγραμμα για την ευρεία Μ. Ανατολή.
Να σημειώσουμε ότι και η ΕΕ έχει ανάλογο συνεταιρισμό με τις χώρες της Β. Αφρικής! Πρόκειται για προγράμματα που δεν αφορούν μόνο τον στρατιωτικό τομέα αλλά και ευρύτερα. Με άλλα λόγια δεκαετίες τώρα τα αυταρχικά, όπως τώρα πλέον ανοιχτά θεωρούνται, καθεστώτα των χωρών αυτών τα στήριζε το ΝΑΤΟ και η ΕΕ με τους συνεταιρισμούς τους.
Αν πάμε λίγα χρόνια πίσω θα θυμηθούμε τις «έγχρωμες» όπως ονομάστηκαν «επαναστάσεις» που γνώρισε η ανατολική Ευρώπη και όχι μόνο («ροζ» στη Γεωργία το 2003 και «πορτοκαλί» στην Ουκρανία τον επόμενο χρόνο). Θα θυμηθούμε επίσης μεγάλες αλλαγές και στο εσωτερικό άλλων χωρών. Όλοι ξέρουμε ποιοι ήταν πίσω από τις «επαναστάσεις» εκείνες. Πρόκειται για χώρες – πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, που έπρεπε να ελεγχθούν πλήρως. Σαν ένας από τους μηχανισμούς ελέγχου λοιπόν λειτουργούσε το πρόγραμμα του ΝΑΤΟ «Σύμπραξη για την Ειρήνη» ( Partnership for Peace – PfP).
Η εξαίρεση της Λιβύης από τον «Μεσογειακό Διάλογο» δεν είναι πρόβλημα στο συσχετισμό των δυο περιπτώσεων. Είναι γνωστό ότι το καθεστώς Καντάφι από σφοδρός αντίπαλος της δύσης επιπέδου Μιλόσεβιτς – Σαντάμ Χουσεΐν, μετατράπηκε τα τελευταία χρόνια σε συνομιλητή της, με αποκορύφωμα την απελευθέρωση του κρατούμενου στην Αγγλία για το τρομοκρατικό κτύπημα στο αεροσκάφος του Λόκερμπι! Η Λιβύη αποτελεί πετρελαϊκό τροφοδότη κυρίως της ΕΕ συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας αλλά και των ΗΠΑ ανέκαθεν. Μαθαίνουμε τώρα ότι διαθέτει και αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη.
Οδηγούμαστε δηλαδή στο ερώτημα μήπως εκτός από τους εχθρούς του ΝΑΤΟ, κινδυνεύουν και οι φίλοι του;; Τα καθεστώτα στις χώρες υπό εξέγερση έδωσαν ότι είχαν να δώσουν στη δύση! Εάν λοιπόν πρόκειται να γίνει εξέγερση, ή επανάσταση, γιατί απλά δεν πάει άλλο, δεν είναι καλύτερα να την ελέγχεις;; Η μήπως (και είναι πολλοί αυτοί που πείσθηκαν, ότι) οι πανίσχυρες μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ πιάστηκαν αδιάβαστες και εμφανίστηκαν να πέφτουν από τα σύννεφα; Και πως πετυχαίνεις να ελέγξεις καλύτερα τις εξελίξεις παρά από τα μέσα;;
Από μέσα προφανώς αποκτώνται πιο ανώδυνα οι απαραίτητες πληροφορίες για την διεξαγωγή όποιων μελλοντικών πολεμικών ή άλλων επιχειρήσεων! Στο Αφγανιστάν πχ η δύση μπήκε σχετικά γρήγορα αφού διέθετε «φιλικό» προς αυτήν καθεστώς διακυβέρνησης. Αντίθετα για να υλοποιηθούν οι τελικές επιθέσεις κατά της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ τους πήρε χρόνια.
Στις περιπτώσεις επεμβάσεων ή «επαναστάσεων» που αναφέρθηκαν σε Βαλκάνια, ανατολική Ευρώπη, Καύκασο και αλλού, ρόλο συμπληρωματικό προς το ΝΑΤΟ είτε σαν εμπροσθοφυλακή είτε σαν οπισθοφυλακή του έπαιξε και ο ΟΑΣΕ. Σημαντικό επίσης ρόλο και εργαλείο για όλους αυτούς τους μηχανισμούς ήταν και διάφορες ΜΚΟ. Και στην περίπτωση της Β. Αφρικής φοβούμαστε πως πιθανότατα θα δούμε όλους αυτούς τους «παίκτες»!
Ευχόμαστε να μην γίνει έτσι, ελπίζουμε οι εξεγέρσεις να αποκτήσουν συντονισμό και καθοδήγηση τέτοια που θα αποβεί προς όφελος των λαών.
Το ΝΑΤΟ πάντως ζεσταίνει τις μηχανές του. Πολεμικά πλοία συρρέουν στην περιοχή! Ήδη ακούμε για καθορισμό περιοχής απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη …! Πρόκειται για ένα πρώτο μέτρο που εφαρμόστηκε τόσο στην Γιουγκοσλαβία όσο και το βόρειο Ιράκ …!
Ο ρόλος της Ελλάδας σαν μέλος του ΝΑΤΟ γενικότερα αλλά και στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας μας κάνει να ανησυχούμε πάλι και ακόμα ειδικότερα για την παροχή διευκολύνσεων και όχι μόνον από το Άκτιο έως την Σούδα στην Κρήτη …!
Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΟΥΝΙΑΔΑΚΗ
Υποναύαρχος ε.α
Πηγή: Ολυμπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου