Τι πραγματικά αποφασίστηκε στις Συνόδους Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου – και τι όχι

Χρήστος Χατζηεμμανουήλ*
Την Τετάρτη, 26 Οκτωβρίου, οι ηγέτες των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης συναντήθηκαν σε δύο διαδοχικές άτυπες συνόδους κορυφής: στην πρώτη συμμετείχαν οι ηγέτες όλων των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ στη δεύτερη μόνον οι 17 ηγέτες της Ευρωζώνης.


Η σύνοδος των 27 περιστράφηκε αποκλειστικά γύρω από

• το λεγόμενο «τραπεζικό πακέτο», δηλαδή τις μεθόδους αποκατάστασης της εμπιστοσύνης στον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα, μέσω της διασφάλισης επαρκούς ρευστότητας για τη συνέχιση της χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας και, κυρίως, της αποκατάστασης της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζικών ιδρυμάτων,

ενώ η σύνοδος των ηγετών της Ευρωζώνης αντιμετώπισε μια σειρά από ζητήματα σχετικά με

• την στήριξη της Ελλάδας,
  
• την κατάσταση των υπόλοιπων επισφαλών οικονομιών της Ευρωζώνης (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία),
  
• την περαιτέρω διεύρυνση των δυνατοτήτων δράσεως του προσωρινού ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης (EFSF) και
  
• την αναμόρφωση του θεσμικού και οργανωτικού πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης, προς την κατεύθυνση της εμβάθυνσης της οικονομικής ένωσης σε αναλογία με τη νομισματική.
  

Στις παραγράφους που ακολουθούν καταγράφονται οι βασικές παράμετροι, τα κενά και οι χρόνοι υλοποίησης καθ’ ενός από τα πέντε κεφάλαια των συζητήσεων των συνόδων.

Link: Ελλάδα
Link: Κατάσταση των άλλων προβληματικών χωρών (PIIGS)
Link: EFSF
Link: Θεσμικό πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης
Link: Τραπεζικό πακέτο

Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρο κείμενο 

*Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς και London School of Economics, δικηγόρος
c.hadjiemmanuil@ablaw.gr