|
|
|
Η ίδια, όμως, η Rogers δεν θεώρησε και τόσο κωμικά τα όσα της συνέβησαν.
Αρχικά, την χτύπησε κεραυνός. Έπειτα, την ξαναχτύπησε.
Πριν αναρωτηθείτε πόσες είναι οι πιθανότητες, προσθέστε στην λίστα
παθημάτων την πτώση της από την πρύμνη ενός πλοίου, κατά την διάρκεια
κρουαζιέρας.
Λίγο καιρό αργότερα, προχωρούσε με τον γιο της όταν
αυτός της φώναξε «Μαμά, κοίτα ένα ωραίο πουλί». Το επόμενο που θυμάται η
Rogers είναι μια νυχτερίδα να γαντζώνεται στο κεφάλι της και αυτή να
τρέχει πανικόβλητη ζητώντας βοήθεια. Οι γύρω της συμμερίστηκαν τον πόνο
της, συνεισφέροντας σε… ουρλιαχτά, πράγμα που εξαγρίωσε την νυχτερίδα,
που άρχισε να της τραβάει το δέρμα του κεφαλιού της.
Ξεπερνώντας και αυτό το πάθημά της στο νοσοκομείο, η
Rogers που σίγουρα δεν κράτησε το… κοκαλάκι της νυχτερίδας, συνέχισε τον
μαραθώνιο εγκληματικής ατυχίας ως θύμα ληστείας και δέκτης
πυροβολισμών.
Η ίδια φέρεται μετά από όλα αυτά να δήλωσε: «Δε με φοβίζει ο θάνατος. Αλλά η ζωή με τρομάζει όσο τίποτα άλλο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου