Πριν
δυο δεκαετίες, κάποιοι ανόητοι τούρκοι ιστορικοί,
διακατεχόμενοι από σοβινισμό, διατύπωσαν την άποψη ότι... «δεν μπορεί ο
Ομηρος να ήταν Ελληνας αφού στην Ιλιάδα περιγράφει τους Τρώες με
συμπάθεια και τον αρχηγό των Ελλήνων Αγαμέμνονα σαν το πιο μισητό
πρόσωπο». Διαπαιδαγωγημένοι με εκείνον τον πρωτόγονο
ασιατικό-μανιχαϊστικό τρόπο σκέψης, που διακρίνει.... ανθρώπους και
πράγματα μόνο μέσα από το πρίσμα δικό μας-και ξένο, όπου το δικό μας
εκφράζει πάντοτε το καλό και το ξένο πάντοτε το κακό, δεν μπορούσαν να
καταλάβουν πως σ’ αυτήν ακριβώς την ικανότητα των Ελλήνων να μην
ταυτίζουν πάντα το καλό με το δικό τους, τον Ελληνα και το κακό με το
ξένο και το διαφορετικό στηρίχτηκε όλο το εκπληκτικό δημιούργημά τους
και ο λεγόμενος ευρωπαϊκός ανθρωπισμός και διαφωτισμός.
Δυστυχώς, στη «σύγχρονη» Ελλάδα, αρχίζει να κυριαρχεί αυτός ο πρωτόγονος-ανατολικός τρόπος σκέψης, που έχει τις ρίζες του στον λεγόμενο ιουδαιοχριστιανικό τρόπο σκέψης όπου κυριαρχεί αυτό το δίπτυχο, καλό-κακό, Θεός-διάβολος, Χριστιανός-άπιστος, κ.λ.π.
Αν ο Ομηρος, ο κατά τον Πλάτωνα «παιδαγωγός των Ελλήνων» (αφού το βασικό μάθημα των ελληνοπαίδων ήταν η Ιλιάς και η Οδύσσεια)ζούσε σήμερα, η Ιλιάς σίγουρα θα είχε απαγορευτεί «ως ανθελληνικόν και επικίνδυνον δια την αγωγήν των Ελλήνων λιβελογράφημα».
Ευτυχώς για εμάς και για όλη την ανθρωπότητα, ο Ομηρος γεννήθηκε πριν 28 αιώνες και όχι στην Σπάρτη γιατί εκεί, ως τυφλό, θα τον είχαν ρίξει στον Καιάδα. Και με αφορμή αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσω σε όλους τους λακωνίζοντες, πως αν δεν υπήρχαν οι Ηρόδοτος, Αριστοτέλης και άλλοι εκτός Σπάρτης Συγγραφείς, σήμερα δεν θα ξέραμε τίποτε μα τίποτε για τη Σπάρτη, ακόμη και για τον Λεωνίδα, αφού ακόμη κι εκείνο το «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις…» το έγραψε κάποιος από την Κείο, σημερινή Τζιά. Ο μοναδικός Σπαρτιάτης που έγραψε κάτι ήταν ο Τυρταίος, του οποίου μάλιστα αμφισβητείται η σπαρτιατική καταγωγή του. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι, σήμερα θα ξέραμε για τους Σπαρτιάτες ότι ξέρουμε και για τους Χετίτες ή τους Ινκα
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, στη σύγχρονη Ελλάδα θα είχε λογοκριθεί ο Ηρόδοτος γιατί έγραψε πως οι Ελληνες πήραν το Αλφάβητο από τους Φοίνικες και γιατί δεν περιέγραψε τους Βαρβάρους ως κτήνη αλλά ως ανθρώπους με διαφορετικά ήθη και έθιμα. ( Για τον Ηρόδοτο, η λέξη Βάρβαρος είχε την έννοια του ότι η γλώσσα τους ακουγόταν ως βαρ-βαρ και δεν είχε την έννοια που της δίνουμε σήμερα).
Για τον ίδιο πάλι λόγο θα απαγορευόταν οι «Πέρσες» του Αισχύλου γιατί εκφράζει μια συμπάθεια στο δράμα του μεγαλύτερου εχθρού των Ελλήνων του Ξέρξη και της μητέρας του Ατοσσα μετά την ήττα του από τους Ελληνες.
Αν μάλιστα ζούσε σήμερα ο «Βλάσφημος» Αριστοφάνης, ο οποίος ειρωνευόταν την απληστία και τη δολιότητα θεών και μάντεων (βλέπε, Ιππείς και Ορνιθες), εκτός του ότι θα απαγορευόταν όλα τα έργα του, βάσει του νόμου περί βλασφημίας και παιδεραστίας θα ήταν σήμερα στη φυλακή. Βάσει δε του νόμου περί παιδεραστίας θα είχε απαγορευτεί η μισή ελληνική γραμματεία( Συμπόσιο, ποιήματα του Πινδάρου και της Σαπφούς, κ.λ.π) και θα ήταν στη φυλακή πολλοί από εκείνους που σήμερα θαυμάζουμε (οι περισσότεροι Ελληνες βέβαια τους θαυμάζουν γιατί δεν έχουν διαβάσει ούτε μια λέξη απ’ το έργο τους και τα μοναδικά ακούσματά τους από βιβλία είναι εκείνα της Βίβλου που δεν τα κατανοούν γι αυτό και δεν τα κατακρίνουν).
Γενικώς, στη σύγχρονη Ελλάδα ζούμε σε μια κατάσταση σύγχυσης και μερικής παράνοιας. Θαυμάζουμε τον Μέγα Αλέξανδρο, αλλά ο Διογένης ο Κυνικός ο οποίος είχε πει «το σημαντικότερο πράγμα στον άνθρωπο είναι η ελευθερία του λόγου» και τον οποίο θαύμαζε ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος, τον οποίο θαυμάζουμε εμείς, για τη Χρυσή Αυγή δεν θα είχε καμιά θέση στην Ελλάδα που οραματίζεται. (Σύμφωνα με συνεντεύξεις μελών και κείμενα της Χρυσής Αυγής ο Διογένης ήταν ένας παρακμιακός άνθρωπος).
Στη σύγχρονη Ελλάδα πάμε να μοιάσουμε εκείνους που σιχαινόμαστε. Το πιο σύνηθες σύνθημα των φανατικών ισλαμιστών είναι «στο διάβολο με την ελευθερία και τη δημοκρατία» κι αυτό δυστυχώς, δεν τολμούν ακόμα να το πουν δημόσια πολλοί Ελληνες, αλλά το εννοούν.
Οι ισλαμιστές απαιτούν να γίνει ένας παγκόσμιος νόμος κατά της βλασφημίας. Με όλα αυτά που βλέπουμε στη χώρα μας, είμαι πλέον σίγουρος, πως οι πρώτοι ευρωπαίοι που θα τον ψηφίσουν θα είμαστε εμείς, έτσι για να εκδικηθούμε τους προγόνους μας, γιατί σε αντίθεση μ’ εκείνους ήμαστε φοβικοί, φουκαράδες και μίζεροι.
Η μεγαλοψυχία και η γενναιοδωρία ακόμη και προς τους εχθρούς, είναι ίδιο λαών με αυτοπεποίθηση κι αυτή δεν την έχουμε πια.
Kafeneio
Δυστυχώς, στη «σύγχρονη» Ελλάδα, αρχίζει να κυριαρχεί αυτός ο πρωτόγονος-ανατολικός τρόπος σκέψης, που έχει τις ρίζες του στον λεγόμενο ιουδαιοχριστιανικό τρόπο σκέψης όπου κυριαρχεί αυτό το δίπτυχο, καλό-κακό, Θεός-διάβολος, Χριστιανός-άπιστος, κ.λ.π.
Αν ο Ομηρος, ο κατά τον Πλάτωνα «παιδαγωγός των Ελλήνων» (αφού το βασικό μάθημα των ελληνοπαίδων ήταν η Ιλιάς και η Οδύσσεια)ζούσε σήμερα, η Ιλιάς σίγουρα θα είχε απαγορευτεί «ως ανθελληνικόν και επικίνδυνον δια την αγωγήν των Ελλήνων λιβελογράφημα».
Ευτυχώς για εμάς και για όλη την ανθρωπότητα, ο Ομηρος γεννήθηκε πριν 28 αιώνες και όχι στην Σπάρτη γιατί εκεί, ως τυφλό, θα τον είχαν ρίξει στον Καιάδα. Και με αφορμή αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσω σε όλους τους λακωνίζοντες, πως αν δεν υπήρχαν οι Ηρόδοτος, Αριστοτέλης και άλλοι εκτός Σπάρτης Συγγραφείς, σήμερα δεν θα ξέραμε τίποτε μα τίποτε για τη Σπάρτη, ακόμη και για τον Λεωνίδα, αφού ακόμη κι εκείνο το «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις…» το έγραψε κάποιος από την Κείο, σημερινή Τζιά. Ο μοναδικός Σπαρτιάτης που έγραψε κάτι ήταν ο Τυρταίος, του οποίου μάλιστα αμφισβητείται η σπαρτιατική καταγωγή του. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι, σήμερα θα ξέραμε για τους Σπαρτιάτες ότι ξέρουμε και για τους Χετίτες ή τους Ινκα
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, στη σύγχρονη Ελλάδα θα είχε λογοκριθεί ο Ηρόδοτος γιατί έγραψε πως οι Ελληνες πήραν το Αλφάβητο από τους Φοίνικες και γιατί δεν περιέγραψε τους Βαρβάρους ως κτήνη αλλά ως ανθρώπους με διαφορετικά ήθη και έθιμα. ( Για τον Ηρόδοτο, η λέξη Βάρβαρος είχε την έννοια του ότι η γλώσσα τους ακουγόταν ως βαρ-βαρ και δεν είχε την έννοια που της δίνουμε σήμερα).
Για τον ίδιο πάλι λόγο θα απαγορευόταν οι «Πέρσες» του Αισχύλου γιατί εκφράζει μια συμπάθεια στο δράμα του μεγαλύτερου εχθρού των Ελλήνων του Ξέρξη και της μητέρας του Ατοσσα μετά την ήττα του από τους Ελληνες.
Αν μάλιστα ζούσε σήμερα ο «Βλάσφημος» Αριστοφάνης, ο οποίος ειρωνευόταν την απληστία και τη δολιότητα θεών και μάντεων (βλέπε, Ιππείς και Ορνιθες), εκτός του ότι θα απαγορευόταν όλα τα έργα του, βάσει του νόμου περί βλασφημίας και παιδεραστίας θα ήταν σήμερα στη φυλακή. Βάσει δε του νόμου περί παιδεραστίας θα είχε απαγορευτεί η μισή ελληνική γραμματεία( Συμπόσιο, ποιήματα του Πινδάρου και της Σαπφούς, κ.λ.π) και θα ήταν στη φυλακή πολλοί από εκείνους που σήμερα θαυμάζουμε (οι περισσότεροι Ελληνες βέβαια τους θαυμάζουν γιατί δεν έχουν διαβάσει ούτε μια λέξη απ’ το έργο τους και τα μοναδικά ακούσματά τους από βιβλία είναι εκείνα της Βίβλου που δεν τα κατανοούν γι αυτό και δεν τα κατακρίνουν).
Γενικώς, στη σύγχρονη Ελλάδα ζούμε σε μια κατάσταση σύγχυσης και μερικής παράνοιας. Θαυμάζουμε τον Μέγα Αλέξανδρο, αλλά ο Διογένης ο Κυνικός ο οποίος είχε πει «το σημαντικότερο πράγμα στον άνθρωπο είναι η ελευθερία του λόγου» και τον οποίο θαύμαζε ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος, τον οποίο θαυμάζουμε εμείς, για τη Χρυσή Αυγή δεν θα είχε καμιά θέση στην Ελλάδα που οραματίζεται. (Σύμφωνα με συνεντεύξεις μελών και κείμενα της Χρυσής Αυγής ο Διογένης ήταν ένας παρακμιακός άνθρωπος).
Στη σύγχρονη Ελλάδα πάμε να μοιάσουμε εκείνους που σιχαινόμαστε. Το πιο σύνηθες σύνθημα των φανατικών ισλαμιστών είναι «στο διάβολο με την ελευθερία και τη δημοκρατία» κι αυτό δυστυχώς, δεν τολμούν ακόμα να το πουν δημόσια πολλοί Ελληνες, αλλά το εννοούν.
Οι ισλαμιστές απαιτούν να γίνει ένας παγκόσμιος νόμος κατά της βλασφημίας. Με όλα αυτά που βλέπουμε στη χώρα μας, είμαι πλέον σίγουρος, πως οι πρώτοι ευρωπαίοι που θα τον ψηφίσουν θα είμαστε εμείς, έτσι για να εκδικηθούμε τους προγόνους μας, γιατί σε αντίθεση μ’ εκείνους ήμαστε φοβικοί, φουκαράδες και μίζεροι.
Η μεγαλοψυχία και η γενναιοδωρία ακόμη και προς τους εχθρούς, είναι ίδιο λαών με αυτοπεποίθηση κι αυτή δεν την έχουμε πια.
Kafeneio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου