Το σχέδιο Παπανδρέου, οι πιέσεις στον Σαμαρά, η νέα «Ένωση Κέντρου», ο «διοικητής Ράιχενμπαχ και ο Πρόεδρος Καραμανλής.
Του Μενέλαου Τασιόπουλου
Τον Γ. Παπανδρέου δεν τον ενδιαφέρει να παραμείνει πλέον πρωθυπουργός. Με τον τρόπο αυτό θα ξεκινήσει για δεύτερη φορά τη συζήτηση του , αυτή τη φορά εκ του σύνεγγυς και κατά μόνας με τον Α. Σαμαρά.Στόχος να βρεθεί ένας τρόπος ούτως ώστε να υπάρξει μια υπερψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης που θα δεσμεύσει τη χώρα για την επόμενη δεκαετία ή για πάντα όσο υπάρχει Ευρώπη, με διευρυμένη πλειοψηφία 180 βουλευτών.
Η άρνηση του Α. Σαμαρά για κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» θεωρείται δεδομένη. Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα εναλλακτικά σενάρια. Αυτοί που φέρονται να έχουν αποδεχθεί μια συγκυβέρνηση των «προθύμων», με εγγυημένη θητεία τουλάχιστον 6 μηνών, μέχρι το περισσότερο 2 ετών, είναι η Ντόρα Μπακογιάννη (που θα αναλάβει και πρωτοκλασάτο υπουργείο) και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ (προσανατολισμένος από την κυρίαρχη σύμβουλό του ευρωβουλευτή Νίκη Τζαβέλα), αλλά το κρίσιμο «μέγεθος» το έχει η αξιωματική αντιπολίτευση, άρα την εξέλιξη την επηρεάζει στον μέγιστο βαθμό ο Α. Σαμαράς.
Η συνεννόηση με τους εκδότες
Ο Γ. Παπανδρέου εκτός του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, που του ζήτησε να δείξει υπομονή στις πιέσεις για να αναλάβει πρωτοβουλίες, είδε χθες Δευτέρα και τους «εκδότες» του MEGA, που αντιμετωπίζουν έντονα οικονομικά προβλήματα με το κανάλι, της τάξης, όπως πληροφορίες αναφέρουν, των 100 εκατ. ευρώ μόνον για φέτος.
Θέλησε ο πρωθυπουργός από την πλευρά του να τους πείσει να ρίξουν τους αντικυβερνητικούς τόνους μέχρι την Κυριακή για δύο λόγους. Πρώτον γιατί θα υπάρξει έντονο παρασκήνιο για κυβερνητικό σχήμα εθνικής συνεννόησης . Δεύτερον γιατί εκτιμάται ως βέβαιο ότι την Κυριακή σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα ανακοινωθεί η «τελική λύση» για το ελληνικό ζήτημα, με δεδομένο ότι Παρίσι και Βερολίνο έχουν συμφωνήσει στο περιεχόμενο της.
Προπομπός το κείμενο των «3»
Όποιες και αν είναι οι εξελίξεις ο πρόεδρος της ΝΔ έχει να αντιμετωπίσει , πίσω από τις συναντήσεις και τις συζητήσεις , δύο εντελώς διαφορετικά σενάρια . Το ένα αρνητικό : Στην αντιστοιχία του κοινού κειμένου των τριών (των κ.κ. Γ. Ραγκούση, Α. Διαμαντοπούλου, Α. Λοβέρδου), να υπάρξει ένα αντίστοιχο από εκπροσώπους του «μεσαίου χώρου» (σ.σ. τύπου Α. Σπηλιωτόπουλου) και των νεοφιλελευθέρων (τύπου Κ. Χατζηδάκη), που θα μιλά εναντίον του «κορπορατισμού» (σικ) και της ανάγκης να υπάρξει εθνική συνεννόηση για να παραμείνουμε στο ευρώ και να διαφύγουμε της παύσης πληρωμών. Το κείμενο αυτό θα αρχίσουν να συνυπογράφουν βουλευτές της ΝΔ, όπως συμβαίνει ήδη με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Το σχέδιο του Βερολίνου
Το σχέδιο είναι απλό, με σχεδιασμό Βερολίνου- Παρισιού, χωρίς η Ουάσιγκτον , η Μόσχα ή το Πεκίνο να μπορούν, πέραν της υπεράσπισης των δικών τους «κλειστών» συμφερόντων, να εμπλακούν στα εσωτερικά πολιτικά της ευρωζώνης, άρα και της Ελλάδος.
Η ταυτόχρονη διάσπαση- αποστασία σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ
Διασπώνται και τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας και μια συντριπτική μερίδα βουλευτών τους , μετακομίζουν σε ένα «τρίτο χώρο». Ουσιαστικά μια νέα Ένωση Κέντρου.
Συνεπικουρούμενοι με την ομάδα βουλευτών της Ντόρας και το ΛΑΟΣ, ξεπερνούν σε αριθμό βουλευτών τους 180. Ορίζουν κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής , με τη συμμετοχή και εξωκοινοβουλευτικών προσωπικοτήτων , «εκλεκτών» του Βερολίνου ( σημειώνουμε μεταξύ αυτών τους Λ. Παπαδήμο, Γ, Στουρνάρα και Π. Γεννηματά).
Το ερώτημα εδώ είναι ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός, αλλά όσο και αν κάνει εντύπωση δεν παίζει ρόλο ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός, αφού η διακυβέρνηση της χώρας θα υπόκειται στη Διοίκηση Ράιχενμπαχ και των Κομισαρίων των Βρυξελλών – Βερολίνου, που θα ασκούν την πραγματική εξουσία.
Η αλλαγή και Προέδρου Δημοκρατίας
Άλλωστε μιλάμε για μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων με αυξημένη, απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Τέτοια που να επιτρέπει και την ψήφιση νέου Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρώτη ψηφοφορία. Και εδώ βρίσκεται το επόμενο «μυστικό».
Παραιτείται ο Κ. Παπούλιας, για λόγους υγείας και αφού πλέον η παραίτηση του δεν δημιουργεί ντόμινο πολιτικών εξελίξεων και μας προκύπτει Πρόεδρος Δημοκρατίας ο Κ. Καραμανλής, που το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει παρουσιασθεί από το «βαθύ κράτος» του ΠΑΣΟΚ ως «υπερήρωας», προσφιλής συνομιλητής της Μόσχας, με ιδιαίτερες σχέσεις, που μάλιστα δεν έχουν γίνει γνωστές ως προς το εύρος τους , με τον άξονα Γερμανίας- Γαλλίας και φύση αντιαμερικανός, που εγγυάται τη «σταθερότητα» και την «ευρωπαϊκή ταυτότητα» της χώρας, ενώ κυριολεκτικά κονιορτοποιεί τη συνοχή της κεντροδεξιάς και νομιμοποιεί τη συνέχεια της εντολής σε κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς- ΠΑΣΟΚ , από το 2009. Γιατί όλα τα παραπάνω μπορούν να προκύψουν και θα προκύψουν χωρίς εκλογές.
Ο απόλυτος εγκλωβισμός της Ελλάδας χωρίς εκλογές Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να υπογραφεί η δεύτερη δανειακή σύμβαση, με απόλυτη πλειοψηφία και οικουμενικού τύπου συνενοχή (όπως και στην περίπτωση των κυβερνήσεων Ζολώτα και Τζαννετάκη), που θα εκχωρεί σε μόνιμη βάση την εθνική κυριαρχία , θα παραχωρεί τη δημόσια περιουσία, θα περνά το σύνολο του χρέους στο αγγλικό δίκαιο, θα εξαρτά στον απόλυτο βαθμό την Ελλάδα από την Ευρώπη του Βερολίνου και τον Μόνιμο Μηχανισμό και θα προκρίνει νέους εφαρμοστικούς νόμους.
Στους νόμους αυτούς θα περιλαμβάνεται η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων , το νέο σχέδιο στήριξης των ελληνικών τραπεζών με κρατικό δανεισμό και εγγυήσεις, η παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας στον κύριο όγκο της στο ταμείο Διαχείρισης Δημόσιας Περιουσίας, άρα στη διάθεση του Βερολίνου, που θα συνεννοηθεί για την απόκτηση της και από τις τρίτες δυνάμεις, η διάρθρωση του νέου κράτους με τις ιδιωτικοποιημένες λειτουργίες σε κρίσιμους τομείς όπως η συλλογή φόρων, η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια αλλά όχι η εθνική άμυνα (όπου η παρέμβαση των Αμερικανών θα παραμείνει ισχυρή), η ανασυγκρότηση των περιφερειών και των Δήμων, με περιστολή των λειτουργιών τους για παράδειγμα σε θέματα σκουπιδιών και καθαριότητας , τα φορολογικά νομοσχέδια , οι υποδομές, η ενέργεια, οι εξαγωγές, η παραγωγική διαδικασία και φυσικά η αξιοποίηση των ορυκτών μαζί με το πλαίσιο των επενδύσεων.
Οι σεναριογράφοι
Ποιοι κρύβονται πίσω από αυτές τις διεργασίες παραχώρησης της Ελλάδος ως συνέχειας της παγίδας χρέους και δανεισμού, που μπήκε; Έλληνες τραπεζίτες. Παράγοντες της εγχώριας διαπλοκής. Οι σπεσιαλίστες (οικονομικοί δολοφόνοι) της νέας Ευρώπης με έδρα τη Φραγκφούρτη και το Λουξεμβούργο. Οι «μεγάλοι παίκτες» (τράπεζες, πολιτικοί και κατεστημένο) των ευρωπαϊκών δάνειων δυνάμεων.
Η «χρυσή εφεδρεία»
Στο κοινοβούλιο, η σύνθεση του οποίου δεν θα αλλάξει, αφού εκλογές δεν θα γίνουν θα μείνουν δύο σημαντικές ομάδες βουλευτών αντί του σημερινού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Οι αντιμνημονιακοί των δύο πλευρών, «κοινωνιστές» του ΠΑΣΟΚ , με τον Παπανδρέου που έχοντας διαφύγει των ευθυνών του και της πρωθυπουργίας θα παραδώσει και το «μικρό ΠΑΣΟΚ» σε εύλογο χρόνο σε μια για παράδειγμα Λούκα Κατσέλη ή τον Χ. Παπουτσή και τη δεξιά- εθνική Ν.Δ, με επικεφαλής τον Σαμαρά, που μην υποχωρώντας στο Μνημόνιο και τον εξανδραποδισμό της Ελλάδας από τη Γερμανική Ευρώπη, θα παραμείνει «χρυσή εφεδρεία» του πολιτικού και πολιτειακού συστήματος, στην περίπτωση που οι εξαθλιωμένοι και εξοργισμένοι Έλληνες ξεσηκωθούν και ανατρέψουν με τη βία τη «συμμαχία των προθύμων» και την εξουσία του Βερολίνου, πετυχαίνοντας μια νέα 3η Σεπτέμβρη, όχι του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά την πρώτη και αυθεντική, απέναντι στην πρώτη Βαυαροκρατία, όχι του Όθωνα αλλά της πρώτης τρόικας της Αντιβασιλείας, που κυβερνούσε αντ’ αυτού.
Τον Γ. Παπανδρέου δεν τον ενδιαφέρει να παραμείνει πλέον πρωθυπουργός. Με τον τρόπο αυτό θα ξεκινήσει για δεύτερη φορά τη συζήτηση του , αυτή τη φορά εκ του σύνεγγυς και κατά μόνας με τον Α. Σαμαρά.Στόχος να βρεθεί ένας τρόπος ούτως ώστε να υπάρξει μια υπερψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης που θα δεσμεύσει τη χώρα για την επόμενη δεκαετία ή για πάντα όσο υπάρχει Ευρώπη, με διευρυμένη πλειοψηφία 180 βουλευτών.
Η άρνηση του Α. Σαμαρά για κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» θεωρείται δεδομένη. Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα εναλλακτικά σενάρια. Αυτοί που φέρονται να έχουν αποδεχθεί μια συγκυβέρνηση των «προθύμων», με εγγυημένη θητεία τουλάχιστον 6 μηνών, μέχρι το περισσότερο 2 ετών, είναι η Ντόρα Μπακογιάννη (που θα αναλάβει και πρωτοκλασάτο υπουργείο) και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ (προσανατολισμένος από την κυρίαρχη σύμβουλό του ευρωβουλευτή Νίκη Τζαβέλα), αλλά το κρίσιμο «μέγεθος» το έχει η αξιωματική αντιπολίτευση, άρα την εξέλιξη την επηρεάζει στον μέγιστο βαθμό ο Α. Σαμαράς.
Η συνεννόηση με τους εκδότες
Ο Γ. Παπανδρέου εκτός του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, που του ζήτησε να δείξει υπομονή στις πιέσεις για να αναλάβει πρωτοβουλίες, είδε χθες Δευτέρα και τους «εκδότες» του MEGA, που αντιμετωπίζουν έντονα οικονομικά προβλήματα με το κανάλι, της τάξης, όπως πληροφορίες αναφέρουν, των 100 εκατ. ευρώ μόνον για φέτος.
Θέλησε ο πρωθυπουργός από την πλευρά του να τους πείσει να ρίξουν τους αντικυβερνητικούς τόνους μέχρι την Κυριακή για δύο λόγους. Πρώτον γιατί θα υπάρξει έντονο παρασκήνιο για κυβερνητικό σχήμα εθνικής συνεννόησης . Δεύτερον γιατί εκτιμάται ως βέβαιο ότι την Κυριακή σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα ανακοινωθεί η «τελική λύση» για το ελληνικό ζήτημα, με δεδομένο ότι Παρίσι και Βερολίνο έχουν συμφωνήσει στο περιεχόμενο της.
Προπομπός το κείμενο των «3»
Όποιες και αν είναι οι εξελίξεις ο πρόεδρος της ΝΔ έχει να αντιμετωπίσει , πίσω από τις συναντήσεις και τις συζητήσεις , δύο εντελώς διαφορετικά σενάρια . Το ένα αρνητικό : Στην αντιστοιχία του κοινού κειμένου των τριών (των κ.κ. Γ. Ραγκούση, Α. Διαμαντοπούλου, Α. Λοβέρδου), να υπάρξει ένα αντίστοιχο από εκπροσώπους του «μεσαίου χώρου» (σ.σ. τύπου Α. Σπηλιωτόπουλου) και των νεοφιλελευθέρων (τύπου Κ. Χατζηδάκη), που θα μιλά εναντίον του «κορπορατισμού» (σικ) και της ανάγκης να υπάρξει εθνική συνεννόηση για να παραμείνουμε στο ευρώ και να διαφύγουμε της παύσης πληρωμών. Το κείμενο αυτό θα αρχίσουν να συνυπογράφουν βουλευτές της ΝΔ, όπως συμβαίνει ήδη με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Το σχέδιο του Βερολίνου
Το σχέδιο είναι απλό, με σχεδιασμό Βερολίνου- Παρισιού, χωρίς η Ουάσιγκτον , η Μόσχα ή το Πεκίνο να μπορούν, πέραν της υπεράσπισης των δικών τους «κλειστών» συμφερόντων, να εμπλακούν στα εσωτερικά πολιτικά της ευρωζώνης, άρα και της Ελλάδος.
Η ταυτόχρονη διάσπαση- αποστασία σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ
Διασπώνται και τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας και μια συντριπτική μερίδα βουλευτών τους , μετακομίζουν σε ένα «τρίτο χώρο». Ουσιαστικά μια νέα Ένωση Κέντρου.
Συνεπικουρούμενοι με την ομάδα βουλευτών της Ντόρας και το ΛΑΟΣ, ξεπερνούν σε αριθμό βουλευτών τους 180. Ορίζουν κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής , με τη συμμετοχή και εξωκοινοβουλευτικών προσωπικοτήτων , «εκλεκτών» του Βερολίνου ( σημειώνουμε μεταξύ αυτών τους Λ. Παπαδήμο, Γ, Στουρνάρα και Π. Γεννηματά).
Το ερώτημα εδώ είναι ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός, αλλά όσο και αν κάνει εντύπωση δεν παίζει ρόλο ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός, αφού η διακυβέρνηση της χώρας θα υπόκειται στη Διοίκηση Ράιχενμπαχ και των Κομισαρίων των Βρυξελλών – Βερολίνου, που θα ασκούν την πραγματική εξουσία.
Η αλλαγή και Προέδρου Δημοκρατίας
Άλλωστε μιλάμε για μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων με αυξημένη, απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Τέτοια που να επιτρέπει και την ψήφιση νέου Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρώτη ψηφοφορία. Και εδώ βρίσκεται το επόμενο «μυστικό».
Παραιτείται ο Κ. Παπούλιας, για λόγους υγείας και αφού πλέον η παραίτηση του δεν δημιουργεί ντόμινο πολιτικών εξελίξεων και μας προκύπτει Πρόεδρος Δημοκρατίας ο Κ. Καραμανλής, που το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει παρουσιασθεί από το «βαθύ κράτος» του ΠΑΣΟΚ ως «υπερήρωας», προσφιλής συνομιλητής της Μόσχας, με ιδιαίτερες σχέσεις, που μάλιστα δεν έχουν γίνει γνωστές ως προς το εύρος τους , με τον άξονα Γερμανίας- Γαλλίας και φύση αντιαμερικανός, που εγγυάται τη «σταθερότητα» και την «ευρωπαϊκή ταυτότητα» της χώρας, ενώ κυριολεκτικά κονιορτοποιεί τη συνοχή της κεντροδεξιάς και νομιμοποιεί τη συνέχεια της εντολής σε κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς- ΠΑΣΟΚ , από το 2009. Γιατί όλα τα παραπάνω μπορούν να προκύψουν και θα προκύψουν χωρίς εκλογές.
Ο απόλυτος εγκλωβισμός της Ελλάδας χωρίς εκλογές Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να υπογραφεί η δεύτερη δανειακή σύμβαση, με απόλυτη πλειοψηφία και οικουμενικού τύπου συνενοχή (όπως και στην περίπτωση των κυβερνήσεων Ζολώτα και Τζαννετάκη), που θα εκχωρεί σε μόνιμη βάση την εθνική κυριαρχία , θα παραχωρεί τη δημόσια περιουσία, θα περνά το σύνολο του χρέους στο αγγλικό δίκαιο, θα εξαρτά στον απόλυτο βαθμό την Ελλάδα από την Ευρώπη του Βερολίνου και τον Μόνιμο Μηχανισμό και θα προκρίνει νέους εφαρμοστικούς νόμους.
Στους νόμους αυτούς θα περιλαμβάνεται η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων , το νέο σχέδιο στήριξης των ελληνικών τραπεζών με κρατικό δανεισμό και εγγυήσεις, η παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας στον κύριο όγκο της στο ταμείο Διαχείρισης Δημόσιας Περιουσίας, άρα στη διάθεση του Βερολίνου, που θα συνεννοηθεί για την απόκτηση της και από τις τρίτες δυνάμεις, η διάρθρωση του νέου κράτους με τις ιδιωτικοποιημένες λειτουργίες σε κρίσιμους τομείς όπως η συλλογή φόρων, η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια αλλά όχι η εθνική άμυνα (όπου η παρέμβαση των Αμερικανών θα παραμείνει ισχυρή), η ανασυγκρότηση των περιφερειών και των Δήμων, με περιστολή των λειτουργιών τους για παράδειγμα σε θέματα σκουπιδιών και καθαριότητας , τα φορολογικά νομοσχέδια , οι υποδομές, η ενέργεια, οι εξαγωγές, η παραγωγική διαδικασία και φυσικά η αξιοποίηση των ορυκτών μαζί με το πλαίσιο των επενδύσεων.
Οι σεναριογράφοι
Ποιοι κρύβονται πίσω από αυτές τις διεργασίες παραχώρησης της Ελλάδος ως συνέχειας της παγίδας χρέους και δανεισμού, που μπήκε; Έλληνες τραπεζίτες. Παράγοντες της εγχώριας διαπλοκής. Οι σπεσιαλίστες (οικονομικοί δολοφόνοι) της νέας Ευρώπης με έδρα τη Φραγκφούρτη και το Λουξεμβούργο. Οι «μεγάλοι παίκτες» (τράπεζες, πολιτικοί και κατεστημένο) των ευρωπαϊκών δάνειων δυνάμεων.
Η «χρυσή εφεδρεία»
Στο κοινοβούλιο, η σύνθεση του οποίου δεν θα αλλάξει, αφού εκλογές δεν θα γίνουν θα μείνουν δύο σημαντικές ομάδες βουλευτών αντί του σημερινού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Οι αντιμνημονιακοί των δύο πλευρών, «κοινωνιστές» του ΠΑΣΟΚ , με τον Παπανδρέου που έχοντας διαφύγει των ευθυνών του και της πρωθυπουργίας θα παραδώσει και το «μικρό ΠΑΣΟΚ» σε εύλογο χρόνο σε μια για παράδειγμα Λούκα Κατσέλη ή τον Χ. Παπουτσή και τη δεξιά- εθνική Ν.Δ, με επικεφαλής τον Σαμαρά, που μην υποχωρώντας στο Μνημόνιο και τον εξανδραποδισμό της Ελλάδας από τη Γερμανική Ευρώπη, θα παραμείνει «χρυσή εφεδρεία» του πολιτικού και πολιτειακού συστήματος, στην περίπτωση που οι εξαθλιωμένοι και εξοργισμένοι Έλληνες ξεσηκωθούν και ανατρέψουν με τη βία τη «συμμαχία των προθύμων» και την εξουσία του Βερολίνου, πετυχαίνοντας μια νέα 3η Σεπτέμβρη, όχι του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά την πρώτη και αυθεντική, απέναντι στην πρώτη Βαυαροκρατία, όχι του Όθωνα αλλά της πρώτης τρόικας της Αντιβασιλείας, που κυβερνούσε αντ’ αυτού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου